Verkiezingen 2023: tegen de gevestigde orde (1/2)- Pater Elias Leyds csj
Even een korte reactie op de verkiezingsuitslagen. Winst is vooral voor partijen die tegen de gevestigde orde zijn – maar dan wel zonder revolutionair te zijn. Alles hoeft niet eerst kapot, om dan helemaal opnieuw te kunnen beginnen. Het moet wel anders, maar er moet vooral iets worden teruggevonden en hersteld. Maar hoe moet dat dan gebeuren?
D66, de partij van technocratische deconstructivisten uit villawijken, leed een apocalyptische nederlaag. Dat geeft mij hoop. Maar begrijpt Nederland wat er is gebeurd, en wat het betekent? De stemmer heeft de partij gulhartig hulp bij zelfdoding gegeven. Weinigen weten echter wat deconstructivisme betekent, en hoe dit de gebruikelijke onderliggende strategie van D66 is, waarmee de weg naar een technocratische utopie wordt gebaand. En daarbij is bij velen het vertrouwen in de techniek en haar rekenmodellen nog steeds onbegrensd. Zo blijft de samenleving kwetsbaar en naïef. De kreet ‘ Kunstmatige Intelligentie ‘ weerklinkt als het halleluja van de nieuwe cultus die alles gaat veranderen – de ultieme afgoderij waarin de mens zichzelf aanbidt en, uiteindelijk, zichzelf opoffert. Ook zonder D66.
D66 mag dan voor onderdelen (en ook voor mij) de partij van de dood zijn, maar zijn de andere partijen dan zo duidelijk voor het leven? In elk geval niet in hun programma’s en ook niet in de debatten. Het onderwerp wordt ondersteund, om wat voor reden dan ook. Er is eigenlijk maar één partij die openlijk voor leven, gezin , en vruchtbaarheid kiest en ook ons die keuze aanbiedt. En voor katholieken is dat een beetje sneu, wil het nou precies de SGP zijn, de partij van papenhaters van weleer, de calvinisten uit de ‘bijbelgordel’. Maar ze vormen wel een tak die uit onze boom is voortgekomen, en er zit nog sap in dat bij ons katholieken lijkt te zijn opgedroogd. Op welke officieel katholieke school worden kinderen nog beschermd tegen de overheid, die kinderen zo verward en hopeloos probeert te maken, dat ze zichzelf onherstelbaar gaan verminken ?
Het leven zelf blijft iets mysterieus, en daardoor kwetsbaar. Ook al ben je niet zo fanatiek voor abortus als de feministen dat zijn, een expliciete keuze voor het leven lijkt in het politiek van secundair belang, irrelevant bijna. De economie, de veiligheid op straat, het onderwijs, de bestaanszekerheid voor alle generaties, immigratie, de toestand in Europa en het Midden-Oosten – het lijken allemaal veel urgentere problemen voor onze samenleving. Het probleem is echter dat de impliciete keuze tegen het leven op allerlei manieren via onze wetgeving en onze rechtsstaat voor ons gemaakt is. En het leven wordt onverwacht in haar bron aangevallen. Zwangerschap is een ongeluk dat voorkomen moet worden. Wat wel gebaard wordt zijn identiteitsproblemen . Is dat verrassend? Zonder vruchtbaarheid en een gezin dat een vader en een moeder nodig heeft is het logisch, dat man en vrouw elkaar uiteindelijk niet meer begrijpen, en ook zichzelf niet. We leven in een tijd, waarin de keuze tegen het leven voor ons wordt gemaakt, tenzij we expliciet en tegendraads de keuze vóór het leven maken. Gaan we dat niet doen, dan zal onze samenleving langzaamhand slopen. Zonder keuze voor het leven gaat onze samenleving stap voor stap collectieve euthanasie plegen.
Welnu, hoe naïef optimistisch het ook klinkt, maar ik denk niet dat dit zal gebeuren. Ik zie namelijk dat te veel mensen actief zijn in nieuwe partijen, die oprecht op zoek gaan naar wat er niet klopt, en naar wat dan wel nodig is. Dat is heel lastig, want de ideologieën van weleer, links en rechts, zijn krachteloos geworden. Op verschillende gebieden zie ik al dat het leven weer gekozen wordt: de een wil een meer op de mensgerichte overheid, de ander wil het verleden en de traditie herwaarderen. De een wil gewoon boer zijn, de ander wil vrij en creatief ondernemen. Nog niet iedereen ziet de catastrofe van de genderideologie van de waanzin van de klimaatcultus, maar het bewustzijn begint wel te groeien dat het niet klopt – vooral bij de jongeren.
De vraag is nu: gaat er vanuit de Kerk hulp komen? Gaan haar vertegenwoordigers, die tegenover Christus verantwoording zullen moeten afleggen voor hun taak, de zielen helpen om bronnen van leven op te sporen? Politiek wordt weer interessant, omdat er gezocht moet worden naar een richting die zin heeft en zin geeft . En dan wordt het lastig om een koers te blijven vinden. In de achterban van die nieuwe partijen, die niet gewend zijn aan en verwend zijn door de macht, ligt ongetwijfeld een vruchtbaar terrein voor de verkondiging van Gods Woord, dat vlees is geworden en onze samenlevingskarakteristiek, omdat het de oorsprong ervan is.
Wilt u de tweede column lezen van Pater Elias Leyds c.s.j. over de verkiezingen? Klik dan hier.
Wilt u meer bijdragen van pater Elias Leyds c.s.j. in de serie ‘Eens geschreven blijft gegeven‘ lezen of horen, zien? Klik dan hier.
Wilt u meer lezen over Kunstmatige onschuld (AI – Kunstmatige intelligentie) ? Klik dan hier of gebruik één van de andere tags boven- of vul dit bericht in.
231123 [XLS00, L000] | 231126 285 | 231130 post views 513 |
