NIEUWSBRIEF
DOE MEE! VACATURES
STEUN ONS

Vastentijd 2022 (46) Stille zaterdag en de Paaswake – Christus’ verrezen: Feit of Fabel?

Waarom zoekt gij de levende onder de doden? Geloofwaardig? Is dit echt gebeurd?  Mgr.Rob Mutsaerts

Het is donker – de paaskaars wordt aangestoken.

Op de paaskaars staan een een Alfa en Omega; God staat aan in het begin van het mensenleven en de wereld en gaat met ons mee tot het einde der tijden.

Als je aan kinderen op de basisschool het verhaal van de achtergrond van het paasfeest verteld krijg je vragen in de categorie: ‘is dat echt gebeurd?’ en ‘als dat 2000 jaar geleden gebeurd is, waarom is dat nog relevant vandaag?’. Wezenlijke vragen op zoek naar waarheid: onbepaald van plaats en tijd, het is nog steeds relevant.

Kan het Nieuwe Testament betekenis hebben, mocht Christus helemaal niet verrezen zijn? Stel je eens voor wat er met je gebeurt als je iets gezien hebt, dat enthousiast vertelt en dat je dan niet geloofd wordt?

Christus is waarlijk verrezen, Zalig Pasen 

 


 

Wilt u naar alle vastenoverwegingen 2022 gaan? Klik dan hier .

Wilt u meer lezen over bijvoorbeeld de ‘Stille zaterdag’? Klik dan hier

Wilt u meer lezen of luisteren naar andere bijdragen van Mgr. Rob Mutsaerts? Klik dan hier of een van de andere ’tags’ onder aan deze post. 


Update 18/4/2025 – Transcriptie van het verhaal  (zie ook video hierboven / op youtube)

Paaszaterdag

We beginnen in het donker. Het eerste wat komt, is door het vuur gemaakt. Daar wordt uiteindelijk de paaskaas aangestoken. Het licht van Christus ligt in de duisternis en die paaskaas is getekend met de Alfa en de Omega, de eerste en de laatste letter van het Griekse alfabet. Wij zouden zeggen: de A en de Z.
Dit betekent natuurlijk dat God aan het begin staat, niet alleen aan het mensenleven, maar aan de wereld. Hij gaat met ons mee tot het einde der tijden. Deze kaars is ook getekend met het jaartal des Heren 2022. Hij is hier en nu ook bij ons. Hij is verrezen. Hij is verrezen.

Dat is een thema dat eigenlijk helemaal diffuus is in onze tijd. Ik heb deze week een paar groepen leerlingen van de basisschool mogen ontvangen. Als je hen vraagt: “Pasen, wat is dat eigenlijk?” denkt de een dat het een soort eierfeest is, maar waarom dat zo is, weet hij niet precies. Een ander denkt dat het een Ikea-feest is, of dat andere meubelboulevards dan allemaal extra hun best doen. Weer een ander merkte op dat het jachtseizoen geopend werd, vandaar dat overal hazen en konijnen tevoorschijn komen. Maar waar het werkelijk om gaat? Geen idee! Ik neem het ze dan ook niet kwalijk, heel simpel, niemand reikt het ze aan.

Ik krijg toch de kans om kort te vertellen wat er destijds gebeurde, vooral die laatste dagen. Er was een leerling die twee vragen stelde; het zijn eigenlijk de meest relevante vragen die je kunt stellen. “Is dat echt? Is dat echt waar? Is het echt zo gebeurd?” Daar heb ik het over gehad. Even later vroeg hij: “Maar hoe lang is dat geleden? 2000 jaar? Wat hebben we daar nu nog aan?” Dat zijn twee hele relevante vragen.

Ik dacht er toen niet aan, maar later kwam ik te denken aan mijn eigen jeugd. Ik was een jaar of zeven, denk ik, in Tilburg, en mijn wereldje was vrij klein. Zo ver kwam ik niet. Ik weet nog goed dat de wereld voor mij ophield bij een tunneltje bij de Bredaseweg. Voorbij dat tunneltje was ik nooit geweest. Maar ik liep daar een keer wel naartoe en klom dat tunneltje op. Normaal hield daar mijn wereld op; ik zag alleen maar wolken. Maar wat zag ik daar? Een braakliggend terrein en vier olifanten. Vier olifanten? Ja, vier olifanten! Ik geloof niet dat het me zo verbaasde. Ze liepen daar gewoon los. Ik dacht: “Dat was het dus, voorbij het tunneltje.” En ik ging naar huis, omdat ik meende dat de rest het ook moest weten. De eerste die ik tegenkwam was mevrouw Hop. Zij hielp mijn moeder op donderdag altijd met wat huishoudelijke klusjes. Mevrouw Hop vond dat ik teveel fantasie had en dat ik daar niet had moeten komen. Aan haar intonatie begreep ik ook wel dat ze het niet verder zou vertellen. Mijn moeder vond ook dat ik veel fantasie had, geloof ik, uiteindelijk. Maar goed, die vertelde ik het pas later. Ik vertelde het aan mijn broer, die één jaar ouder was. Hij dacht: “Nou, als dat zo is, dan is dat zo.”

Maar het blijft toch een ervaring van overtuigd zijn en niet geloofd worden. Dat moet de ervaring van de apostelen zijn geweest. Ze hebben iets gezien en waren ervan overtuigd dat het gebeurde voor hun ogen. Jezus verscheen aan hen, maar ze werden niet geloofd. Daar hoeven we ons in het begin niet teveel over te verbazen, want een dode die weer leeft… ja, ga dat maar vertellen. Dat klinkt niet erg geloofwaardig.

En toch, waarom vertelden ze het gewoon? Omdat ze het gezien en meegemaakt hadden. Denk even aan mijn kindertijd: waarom vertelde ik dat van die olifanten? Gewoon omdat ik het gezien had. Als ik het niet gezien had, dan had ik me alleen maar belachelijk gemaakt.

De vraag blijft natuurlijk: is het waar? En dan zijn we afhankelijk van geloofsgetuigen en van vele factoren. Toch, als je die getuigenissen goed leest: Johannes was erbij, Petrus was erbij, Jezus verscheen aan Paulus, Matteüs was erbij. Waarom zouden ze het vertellen als er niets was gebeurd? Bovendien hebben ze uiteindelijk hun leven gegeven, op één na, Johannes, de jongste. Dat doe je toch niet voor een leugen die je zelf verzonnen hebt?

Ik kan maar één advies geven, hetzelfde advies dat ooit Tolkien gaf aan onze vriend C.S. Lewis, onze atheïstische vriend: lees het Nieuwe Testament. Lees het zoals het er staat. Ik bedoel niet dat je alles letterlijk moet nemen; sommige dingen zijn beeldspraak. Maar dat zijn dingen die wij in het dagelijks taalgebruik ook kennen. Dan is het duidelijk of het beeldspraak is, of een metafoor, of letterlijk. Lees eens wat er staat en ga er vanuit dat Jezus niet verrezen was. Dan was er geen enkele reden om maar één letter op te schrijven. Dan is het hele Nieuwe Testament volkomen zinloos.

De geloofsgetuigen zijn wat mij betreft geloofwaardig, en dat geloof ik in het diepste van mijn vezel. Christus is verrezen.
Wat zij zagen, onder andere aan die apostelen, dat zagen ze echt: ze zagen echte vreugde en dat ze andere mensen waren geworden. Hoe komt dat? Alleen om die reden. Ik vind Pasen altijd een prachtig moment in het kerkelijk jaar. We hebben Goede Vrijdag achter de rug, en dan die Paaswake, alsof het op het nippertje toch nog net allemaal goedgekomen is. En dat is ook zo.

Zalig Pasen, de Heer is waarlijk verrezen. Zalig Pasen!

+ Rob Mutsaerts April 2022, Oisterwijk 


7:14 | 220415 | [XLS000] | 250419  1065 |


 

Actueel