Thorn, die woensdag na Pasen plotseling overleed, liet een onuitwisbaar stempel na op de Kerk en de pro-life beweging met haar onvermoeibare nadruk op God’s barmhartigheid voor post-abortieve moeders en vaders.
Peter Jesserer Smith; VS; 29 april 2022
MILWAUKEE – Naarmate steeds meer vrouwen haar opzochten om hun verdriet na een abortus uit te storten, wendde Vicki Thorn zich in gebed tot de Heer, vragend om leiding. De rouwbegeleidster opende haar bijbel en las de passage die ze opensloeg uit Jeremia 31:15: ” Rachel schreit om haar kinderen en wil niet worden getroost, omdat ze er niet meer zijn..”
Maar het waren de volgende verzen die Thorn inspireerden tot de oprichting van Project Rachel in 1984: ” Houd op met schreien, droog uw tranen … Er is hoop voor de toekomst, verklaart de Heer, en ze komen terug naar hun eigen land.”
Bij haar begrafenis op 30 april in de St. Catherine’s Catholic Church in Milwaukee zullen pro-life voorvechters afscheid nemen in dit leven van Victoria M. Thorn. In de loop van bijna vier decennia heeft de katholieke echtgenote en moeder van zes kinderen de pro-life beweging veranderd met de Project Rachel’s boodschap van medeleven voor moeders na een abortus, en heeft zij zowel haar eigen als de volgende generatie van pro-life leiders geïnspireerd.
Thorn, 72 jaar, overleed zonder waarschuwing op 20 april, Paaswoensdag, aan een zware hartaanval. Het onverwachte van haar dood schokte katholieke pro-life leiders die Thorn herdachten als een vrouw die het hart van de pro-life beweging belichaamde en die nog zoveel meer te geven had.
“Ze was echt een voorbeeld van het medeleven en een werkelijk gebrek aan veroordeling dat de overgrote meerderheid van de pro-lifers heeft voor vrouwen die een abortus hebben ondergaan, of mannen die een abortus hebben afgedwongen,” zei Mary Hallan FioRito, een katholieke juridische expert in abortuswetgeving en -beleid. FioRito raakte goed bevriend met Thorn in 1993, toen FioRito de pro-life directeur werd van het aartsbisdom Chicago. Zij legde uit dat Thorn de dwingende sociale en financiële druk erkende die vrouwen en meisjes ondergingen die hun ongeboren kinderen hebben laten aborteren en de noodzaak om hen te begeleiden naar een plaats van genezing en verzoening.
Thorn, lid van de Pauselijke Academie voor het Leven, speelde een centrale rol in het vormgeven van de richting van de pro-life beweging met de dienstverlening van Project Rachel, een diocesaan netwerk van speciaal opgeleide geestelijken, psychologische begeleiders en leken die zorg verlenen aan vrouwen (en later mannen) die genezing nodig hebben van abortus.
Thorn begon met het dienstverlenende werk vanuit het Respect Life Office van het aartsbisdom Milwaukee in 1984, en van daaruit verspreidde Project Rachel zich in de volgende decennia naar bijna elk katholiek bisdom in de V.S.
Ze voerde haar pro-life dienstverlening uit met de steun van haar echtgenoot, William, en de vaste overtuiging dat God zou voorzien ten behoeve van het werk dat Hij haar aandroeg.
“Ze leefde volgens Gods voorzienigheid,” zei FioRito, zonder zich zorgen te maken over de toekomst, maar richtte zich in plaats daarvan op vandaag: “Mijn werk is wat God elke dag voor me heeft geplaatst.”
Thorns eigen relatie met Jezus Christus was diep geworteld in het lezen van haar Bijbel, en FioRito zei dat ze routinematig de Heer raadpleegde in gebed voordat ze beslissingen nam.
Op deze manier leidde Thorn’s discipelschap haar tot het oprichten van Project Rachel, vooral nadat ze ontdekte dat veel priesters wanhopig op zoek waren naar begeleiding bij het helpen van vrouwen na een abortus.
“Vicki was persoonlijk zeer geïnteresseerd in en zich bewust van de noodzaak om iets te doen aan het herstel van de schade die is aangericht in de zielen en levens van mensen die een abortus hebben ondergaan,” vertelde Olivia Gans Turner, voorzitter van de Virginia Society of Human Life, aan het Register.
Turner, een oude vriendin van Thorn, zei dat ze haar in 1987 ontmoette op de Healing Visions Conference georganiseerd door de National Youth Pro-life Coalition, waar ze beiden presentaties gaven en waar “de grote lichten van de vroege pro-life beweging” naar voren kwamen.
“Ze was een zeer dynamische dame,” zei Turner. “Ze wist wat er nodig was.”
Turner, een katholieke vrouw die zelf een abortus had ondergaan, werd een van de leden van de teams van Thorn’s Project Rachel die presentaties zouden houden in de bisdommen. Aan deze presentaties namen een canoniek jurist deel, een psycholoog, een post-abortieve moeder om vrij en veilig haar getuigenis te geven over de gevolgen van abortus, een gynaecoloog/verloskundig arts, en een expert in pastorale zorg die geen priester was in dat bisdom.
Turner vertelde het Register dat ze halverwege de negentiger jaren 40 Project Rachel-presentaties had gehouden. Ze vertelde de deelnemers hoe ze, toen ze na een abortus terugkeerde naar de kerk voor genezing, tegen de priester in de biechtstoel zei: “Ik wil terug naar de communietafel, in de gemeenschap van de heiligen, want daar is mijn kind.”
Turner zei, dat Thorn een lieve moeder en lieve grootmoeder was met een ijzeren wil – een moderne “Catharina van Siena”, die opkwam voor een boodschap van Gods barmhartigheid voor vrouwen en mannen na abortus.
Thorn’s inspanningen, aldus Turner, hebben vele priesters ertoe gebracht de reden waarom ze priester zijn geworden te herontdekken. Project Rachel bewoog de Amerikaanse bisschoppen om priesters de bevoegdheid te geven om vrouwen die abortussen hadden ondergaan absolutie te verlenen en elke mogelijke excommunicatie verbonden aan abortus op te heffen.
Tegen de tijd dat paus Franciscus deze toestemming universeel had gemaakt aan het einde van het Jaar van Barmhartigheid in 2016, hadden de Amerikaanse bisschoppen dit al tot norm verheven, dankzij Project Rachel, dat tegenwoordig opereert onder auspiciën van de Amerikaanse Conferentie van Katholieke Bisschoppen.
Inspirerende pro-life leiders
Kathleen Buckley Domingo, uitvoerend directeur van de Katholieke Conferentie van Californië, vertelde aan het Register, dat Thorn de nationale insteek van de pro-life beweging beslissend veranderde en pro-life leiders zoals zij inspireerde met de boodschap van medeleven van Project Rachel.
Als jonge pro-life voorstander van Gen X voelde Domingo zich ongemakkelijk bij sommige harde retoriek of het gebrek aan empathie ten opzichte van vrouwen die een abortus hadden ondergaan, dat door sommige pro-life leiders in die tijd werd omarmd. Maar Thorns getuigenis van medeleven gaf Domingo “de instrumenten om empathie te hebben op een manier die ik anders nooit zou hebben gehad zonder haar werk”. Vandaag de dag, zei ze, kunnen de millennial generatie en de volgende jeugd zich de beweging niet anders voorstellen.
“Ze heeft de dialoog volledig veranderd,” zei Domingo. “Ze heeft ons zoveel geleerd over hoe we mensen moeten begrijpen die in werkelijk wanhopige omstandigheden verkeren, hoe we de keuze van vrouwen voor abortus moeten begrijpen, hoe we moeten begrijpen uit welke omstandigheden ze kwamen, wat er gebeurt als ze die keuze maken, hoe we ze echt kunnen helpen te genezen, en waarom dat zo cruciaal is.”
Hoewel Thorn het meest bekend is van de dienstverlening na abortus door Project Rachel, had ze haar aandacht later in haar leven gericht op hoe de pro-life beweging vrouwen en meisjes kon helpen van koers te veranderen, weg van het pad dat eindigde in abortus, met name door het onderwijzen van wat zij noemde de “biologie van de theologie van het lichaam“. Daarnaast presenteerde ze in 2013 een lezing, “Een christelijke visie op seksualiteit”, op een conferentie ter gelegenheid van het 25-jarig jubileum van de apostolische brief van paus Johannes Paulus II over de waardigheid en roeping van de vrouw, Mulieris Dignitatem. (Red.: klik hier voor Nederlandse vertaling met dank aan RKDocumenten.nl)
Jamie Rathjen, een FertilityCare (red.: onvruchtbaarheids-) behandelaar en nationaal bestuursvoorzitster van de Guiding Star pro-life gezondheidscentra, kwam dit deel van Thorn’s missie tegen toen ze sprak op de “Going Natural” pro-life conferentie in 2014, georganiseerd in Dubuque, Iowa.
Rathjen sloot aan bij Thorn’s presentaties over de slechte effecten van hormonale anticonceptie op het lichaam van vrouwen, partnerkeuze en het milieu. Bovendien toonde Thorn het belang aan van een authentieke seksuele voorlichting die geworteld is in Gods ontwerp en plan voor menselijke wezens.
“Zij was iemand die me echt aanmoedigde,” zei Rathjen. “Ze was er goed in om de realiteit van onze natuur over te brengen.
Thorn werd een mentor voor Rathjen, die het Cedar Valley Guiding Star gezondheidscentrum oprichtte in Waterloo, Iowa. Thorn’s invloed is te zien in Guiding Star’s lessen voor seksuele-educatie genaamd “Intro in vrouw zijn” en “Intro in man zijn,” die volgens Rathjen nu twee generaties, ouder en kind, voorzien van de waarheid en waardigheid van hun lichaam in God’s plan die ze nooit op school hebben ontvangen.
“We pakken echt de culturele wortel [van abortus] aan,” zei ze, eraan toevoegend dat dit deel uitmaakt van hun plan om gemeenschappen te transformeren. “Mannen en vrouwen begrijpen de waardigheid van hun eigen lichaam niet. We praten letterlijk veel over de dingen waar Vicki het over had.”
Verdubbeling van medeleven
Het landschap van abortus in de 21e eeuw is aan het veranderen. FioRito zei dat het waarschijnlijk instorten van Roe v. Wade het legale landschap van abortus in de VS zal veranderen. Maar ze zei dat de veranderingen waarschijnlijk een verschuiving naar medische abortus zullen versnellen, waarbij de meerderheid van de abortussen zelf toegediende RU-486 abortuspillen thuis zullen worden.
Het trauma van deze abortussen zal groter zijn, zei FioRito, aangezien vrouwen en meisjes die zelf abortus uitvoeren de geaborteerde resten van hun kind zullen zien voordat ze ze weggooien.
Deze realiteiten zullen de pro-life beweging op de proef stellen. FioRito geloofde echter dat Vicki Thorn de pro-life beweging zou oproepen om “het medeleven te verdubbelen” en “deze vrouwen tegemoet te treden met de extravagante barmhartigheid van God”.
“Ze zou willen dat we ons medeleven verdubbelen.”
Peter Jesserer SmithPeter Jesserer Smith is een stafverslaggever voor het National Catholic Register. Hij versloeg het historische bezoek van paus Franciscus aan de Verenigde Staten in 2015, en aan Jeruzalem en het Heilige Land in 2014. Hij heeft verslag gedaan van de Syrische en Iraakse vluchtelingencrisis, onder meer vanuit Jordanië en Libanon op een Egan Fellowship van Catholic Relief Services. Voordat hij in 2013 aan boord kwam van het Register, was hij freelance schrijver en deed hij verslag voor katholieke media als het Register en Our Sunday Visitor. Hij is afgestudeerd aan het National Journalism Center en behaalde een B.A. in filosofie aan Christendom College, waar hij medeoprichter was van de studentenkrant, The Rambler, en redacteur daarvan. Hij komt oorspronkelijk uit de Finger Lakes regio van de staat New York.
Keywoorden: | Abortus | Barmhartigheid | Besluit Roe vs. Wade | Discipelschap | Jeremia 31 | Mary Hallan FioRito | Medeleven | Mulieris Dignitatem | NCRegister | Pauselijke Academie voor het Leven | Peter Jesserer Smith | Post abortus Trauma | Pro-life | Project Rachel |Theologie van het lichaam | Vicki Thorn |
Wilt u meer artikelen lezen over bijvoorbeeld ‘Theologie van het lichaam‘ , klik dan hier, of klik een van de andere ’tags’ boven aan dit artikel.
220501 | [XLS000]
