NOOT VAN DE UITGEVER: jeugdige vitaliteit en evangelische ijver voor de verkondiging van het evangelie, zelfs in de context van intense vervolging, zijn de gaven van Afrika aan de Kerk van vandaag.

Michael Warsaw; Noot van de uitgever; 11 augustus 2023, 

Wanneer de deelnemers aan de Synode over Synodaliteit dit najaar in Rome bijeenkomen om na te denken over hoe de wereldwijde katholieke kerk de reddende liefde van Jezus voor de gehele mensheid beter kan uitdragen, zal een groot continentaal contrast in meningen prominent zichtbaar zijn. En de spanning kan worden samengevat door twee tegengestelde vragen.

Kan de evangelisatiemissie van de Kerk alleen worden volbracht door die leerstellingen te verwerpen die in tegenspraak zijn met het seculiere progressivisme, zoals de leiders van de Duitse Synodale Weg en hun aanhangers in andere rijke westerse landen volhouden?

Of kan deze Nieuwe Evangelisatie alleen worden bereikt als de Kerk onverschrokken blijft verkondigen waar zij altijd voor heeft gestaan, zoals kerkleiders in heel Afrika collectief verklaren?

Een treffende illustratie van deze uiteenlopende standpunten was te zien in maart tijdens de slotzitting van de Duitse Synodale Weg. Die dag stemde de assemblee met een overweldigende meerderheid voor het zegenen van paren van hetzelfde geslacht, in flagrante tegenspraak met de recente vermaning van het Vaticaan dat dergelijke zegeningen van homoseksuele paren ontoelaatbaar zijn om de eenvoudige reden dat God “zonde niet kan zegenen”. Maar er was toch een dappere en verstandige Afrikaanse stem die tegenstemde.

“Katholieke mensen uit Afrika zijn strikt tegen homoseksuele verbintenissen … dus ik beschouw dit als een onderwerp voor de universele Kerk,” vertelde Emeka Ani, voorzitter van de Federale Pastorale Raad voor Katholieken met Andere Moedertalen en Riten, aan de verzamelde aanwezigen.

Dr. Emeka Ani: Catholic people from Africa are strictly against homosexual partnerships…so I consider this a topic for the universal Church.

People look to Africa, and I believe that this is why the universal Synod on Synodality will reject this topic. pic.twitter.com/VeSox2RGRF

— Jonathan Liedl (@JLLiedl) March 10, 2023

“Mensen kijken naar Afrika, en ik geloof dat dit de reden is waarom de universele Synode over Synodaliteit dit onderwerp zal verwerpen,” voegde hij eraan toe.

De leiders van de Synodale Weg denken daar echter anders over. In plaats daarvan dringen zij erop aan dat de komende synode groen licht zal geven aan hun acties op het gebied van de inzegening van homoseksuele relaties, de inwijding van vrouwen en de democratisering van het kerkelijk bestuur, en aanhangers zoals kardinaal Robert McElroy van San Diego hebben openlijk de hoop uitgesproken dat dit op zijn beurt de uitvoering van dezelfde afwijkende agenda’s in de VS en andere landen zal vergemakkelijken.

De botsing tussen Afrikaanse en Duitse perspectieven op deze kwesties is niet nieuw.

Ten tijde van de Gezinssynodes van 2014 en 2015 liepen Afrikaanse kerkleiders voorop in het verzet tegen het gelobby voor hun geseculariseerde agenda’s door de Duitse kerk.

Nadat de Afrikanen zich mobiliseerden om de orthodoxie te verdedigen, mopperde de Duitse kardinaal Walter Kasper dat “ze ons niet te veel moeten vertellen wat we moeten doen” als het aankomt op het omgaan met kwesties rond seksualiteit en huwelijk. Hij schreef de Afrikaanse weerstand tegen de acceptatie van homoseksualiteit ook toe aan vooral voortkomend uit een cultureel “taboe” en niet zozeer uit een collectieve vastberadenheid om trouw te blijven aan de katholieke morele leer.

Het is waar dat zelfs voor de invloed van het christendom de Afrikaanse culturen al vergroeid waren met een traditioneel begrip van het gezin, met inbegrip van sterke oppositie tegen homoseksuele handelingen. Maar de sterke familiewaarden van Afrikanen moeten worden gezien als een pluspunt, niet als een nadeel.

We kunnen dankbaar zijn voor dit positieve aspect van de Afrikaanse cultuur, zelfs als we de diepgaande sociale problemen erkennen die in een groot deel van Afrika blijven bestaan. En op het specifieke gebied van homoseksualiteit hebben traditionele culturele overtuigingen soms bijgedragen aan extremistisch beleid in sommige landen. Dergelijk beleid is in tegenspraak met wat de Kerk leert over het respecteren van de waardigheid van mensen met een homoseksuele oriëntatie en het afwijzen van alle vormen van onrechtvaardige discriminatie tegen hen.

Het is ook waar dat er op veel plaatsen nog veel werk moet worden verzet om de vorming te verbeteren van katholieken die lid zijn van de relatief jonge lokale kerken van het continent.

Maar wat het meest opvalt aan de Afrikaanse kudde zijn twee onmiskenbare zegeningen: hun jeugdige vitaliteit en hun evangelische ijver om het evangelie te verkondigen, zelfs in de context van intense en soms dodelijke vervolging.

In tegenstelling tot de schaarse en vergrijzende kerkgangers in veel kerken in Duitsland en andere West-Europese landen, zitten de missen in Afrikaanse landen bomvol met jonge, uitbundige katholieken die gretig God eerbiedig willen aanbidden tijdens hun liturgieën en daarna de liefde van Jezus willen verspreiden in dienstbaarheid aan anderen.

Hier in de VS – waar, in tegenstelling tot Duitsland, de grote meerderheid van onze kerkleiders de afwijkende secularistische agenda’s niet heeft omarmd – kunnen we dankbaar en ook geïnspireerd zijn door dit onverschrokken getuigenis van Afrikaans geloof. Het is het soort dynamische energie dat de Kerk zal voortstuwen op de manier die voor ogen stond bij Johannes Paulus II, paus Benedictus XVI en paus Franciscus, het trio pausen dat tesamen verantwoordelijk was voor het inluiden van het tijdperk van de Nieuwe Evangelisatie dat werd ingeluid door het Tweede Vaticaans Concilie.

Een van de meest inspirerende manifestaties van dit nieuwe tijdperk in het leven van de Kerk zijn de Wereldjongerendagen. Zoals altijd getuigde de laatste versie van het evenement in Lissabon, dat eindigde op 6 augustus, van de realiteit dat grote aantallen jongeren van over de hele wereld nog steeds bezield worden door hun sacramentele ontmoeting met Jezus Christus. Gesterkt door de zegen van onze Afrikaanse broeders en zusters in het geloof, zouden we moeten bidden dat dezelfde evangelische toewijding ook de overheersende geest zal blijken te zijn op de Synode over Synodaliteit van 2023.

God zegene u!

Michael Warsaw Michael Warsaw is bestuursvoorzitter en Chief Executive Officer van het EWTN Global Catholic Network, en uitgever van het National Catholic Register.

Bron: The Catholic Church in Africa Is a Blessing| National Catholic Register (ncregister.com)

Vertaling: EWTN Lage Landen (AV)

Wilt u meer lezen van ‘Michael Warsaw‘? Klik dan hier , of klik één van de andere ’tags’ boven- of onderaan deze post. 

Meer lezen over de zorg rondom het verregaande moderniteit met het ‘relativisme’ dat greep lijkt te krijgen op de kerk? Klik hier.

230814 | [XLS000] 231114 post views 448 |