COMMENTAAR: Dertig jaar geleden bombardeerde de georganiseerde misdaad in Italië de basiliek van Sint-Jan van Lateranen, de kathedraal van de bisschop van Rome.
Commentaren; 1 augustus 2023
Stel je voor dat de St. Patrick’s Cathedral werd gebombardeerd door de maffia als vergelding voor het feit dat de aartsbisschop van New York hen veroordeelde. Stel je voor dat kardinaal John O’Connor de schade zou inspecteren, wetend dat de aanval persoonlijk op hem gericht was.
In 1993 gebeurde dat niet in New York, de hoofdstad van de wereld, maar wel in Rome, de hoofdstad van de Kerk.
Dat jaar bombardeerde de maffia de Sint-Jan van Lateranen. De officiële kathedraal van Rome. Als cathedra, of officiële zetel, van de Heilige Vader als bisschop van Rome, drukt deze nog meer dan de Sint-Pietersbasiliek de universele eenheid van de Kerk uit. De laatste is de parochiekerk van de wereld, terwijl de Sint Jan van Lateranen de kathedraal is van de universele Kerk. De inscriptie in het voorportaal luidt: “moeder en hoofd van alle kerken in de stad en ter wereld”.
Paus Franciscus richtte afgelopen donderdag een openbare brief aan de gelovigen van zijn bisdom op de 30e verjaardag van die bomaanslag. Er werd ’s nachts een gebedswake gehouden om de herdenking te benadrukken. De Heilige Vader herinnerde in zijn korte brief aan de omstandigheden die leidden tot de heiligschennende aanslag.
In het begin van de jaren negentig werd Italië geteisterd door een reeks bomaanslagen door de maffia als reactie op een nationale strafrechtelijke campagne tegen georganiseerde misdaad en corruptie. In 1990 werd een jonge rechter, Rosario Livatino, vermoord in Agrigento, op Sicilië. In 2021 werd hij als martelaar zalig verklaard.
In 1992 werden nog twee hoge rechters, Giovanni Falcone en Paolo Borsellino, vermoord op Sicilië.
In 1993 bracht Johannes Paulus II een bezoek aan Sicilië. Vlak voor een mis in de openlucht in de spectaculaire Vallei van de Tempels in Agrigento ontmoette de Heilige Vader de ouders van de zalige Rosario. De ontmoeting moet hem bewogen hebben, want aan het einde van de mis, sprak Johannes Paulus een spontane aanklacht uit tegen de terreurcampagne van de maffia.
“In de naam van Christus, de gekruisigde en verrezene, van Christus die de weg, de waarheid en het leven is, zeg ik tegen de verantwoordelijken: “Bekeer u!” schreeuwde Johannes Paulus II, trillend van rechtvaardige woede. “Het oordeel van God zal komen!”
De maffia nam er nota van. En voegde de kerk toe aan haar lijst van terreurdoelen.
Minder dan drie maanden later, in de nacht van 27 op 28 juli 1993, werd de Sint-Jan van Lateranen met bommen bekogeld, evenals een kleinere kerk in het historische centrum van Rome, San Giorgio in Velabro. Het bombardement op zijn cathedrale zetel was een direct antwoord op Johannes Paulus. Het achterportaal – de ingang die het dichtst bij zijn cathedra ligt – werd beschadigd en alle ramen van het nabijgelegen Lateranenpaleis, waar de kantoren van het bisdom Rome zijn gevestigd, werden eruit geblazen.
Tegelijkertijd vielen er vier doden bij een andere bomaanslag in Milaan, niet ver van de historische kathedraal.
Johannes Paulus bezocht de plek op 28 juli 1993, samen met de president van Italië, en onthulde: “Ik werd om één uur ’s nachts wakker; nu weet ik waarom.”
Het antwoord van de maffia was nog niet afgerond. In september 1993 vermoordden maffiosi de meest prominente anti-maffia priester van Sicilië, pater Pino Puglisi uit Palermo. Zijn laatste woorden tegen hen waren: “Ik verwachtte jullie al.” De maffia liet hem met zijn bloed betalen voor de woorden van de paus in Agrigento. In 2013 werd hij zalig verklaard.
De woorden van een paus kunnen gevolgen hebben op leven en dood. Dertien jaar later, in september 2006, na de Regensburgtoespraak van paus Benedictus XVI, werd een Italiaanse missiezuster in Somalië vermoord in het kinderziekenhuis waar ze werkte. Zuster Leonella Sgorbati werd in 2018 zalig verklaard als martelares van jihadistisch geweld.
De bomaanslag op het Lateraan bracht in herinnering dat de Heilige Vader, zijn persoon en zijn ambt, fysiek wordt aangevallen. De hele reeks vroege pausen stierf als martelaar. Paus Pius VI werd ontvoerd door Napoleon, meegenomen naar Frankrijk en stierf daar als gevangene in 1799. Napoleon nam ook paus Pius VII gevangen, die werd bevrijd en naar Rome terugkeerde toen Napoleon in 1814 werd verslagen. De zalige Pius XI werd in 1848 belegerd in het Vaticaan en moest Rome ontvluchten naar de Italiaanse kust. Toen hij in 1878 stierf, werd hij ’s nachts naar zijn begraafplaats in Basilica Papale di San Lorenzo fuori le Mura gedragen, uit angst dat een vijandige Romeinse menigte zijn lichaam in de Tiber zou gooien.
Paus Pius XII kon vanuit zijn ramen de nazi-bewakers observeren die patrouilleerden rondom Vaticaanstad. De heilige pausen Paulus VI en Johannes Paulus II overleefden allebei een moordaanslag, waarbij die op laatstgenoemde veel ernstiger was.
De bomaanslag op het Lateraan 30 jaar geleden was, achteraf bezien, geen vertoon van kracht maar een laatste ademtocht van de maffia. De moordaanslagen en het bommen gooien naar de kathedraal van Rome deden de publieke opinie resoluut kantelen in het nadeel van de georganiseerde misdaad en gaven de Italiaanse autoriteiten de steun die ze nodig hadden om agressiever op te treden.
De Lateraanse kathedraal en het aangrenzende paleis waren duizend jaar lang de zetel van de pausen, van het begin van de vierde tot het begin van de 14e eeuw. Toen de pausen in 1376 terugkeerden naar Rome, was het Lateranencomplex in verval geraakt na een grote brand in 1361. Bovendien stond het Lateraan, dicht bij de stadsmuur, meer bloot aan binnenvallende troepen.
Na zijn terugkeer uit Frankrijk verhuisde de paus eerst naar de grote mariale plaatsen – Santa Maria in Trastevere en de Santa Maria Maggiore voordat hij zich in het Vaticaan vestigde.Toch bleef het Lateranencomplex zijn officiële zetel. In 1993 herinnerde de maffia zich dat – ook al zijn veel katholieken het vergeten.
In de afgelopen jaren heeft paus Franciscus dat benadrukt door veel meer documenten te ondertekenen als “van het Lateraan” in plaats van “van het Vaticaan”. De Heilige Vader reist niet naar de andere kant van de stad om de papieren te ondertekenen, maar het weerspiegelt de kerkelijke waarheid dat een bisschop altijd geestelijk aanwezig is in zijn kathedraal. En soms in eigen persoon, zoals op de ochtend van 28 juli 1993, toen Johannes Paulus tussen de wrakstukken stond.
Pater Raymond J. de Souza Pater Raymond J. de Souza is de oprichter en redacteur van het tijdschrift Convivium.
(c) NCRegister Media – Pater Raymond J de Souza
Over Pater Raymond J. de Souza: Pater Raymond J. de Souza is de oprichter en redacteur van Convivium magazine.
Bron: The Mafia’s Last Gasp Against the Catholic Church| National Catholic Register (ncregister.com)
Vertaling: EWTN Lage Landen (AV)
Wilt u meer artikelen lezen van de geestelijke, journalist Father Raymond J. de Souza? Klik dan hier
