Livingstone benadrukt in het boek kardinaal Pells veerkracht in tegenspoed en hoe zijn standvastige geloof diende als een bron van inspiratie tijdens zijn beproevingen.
Edward Pentin Boeken; 9 januari 2025
Twee jaar na de onverwachte dood van kardinaal George Pell is er een nieuwe biografie over de indrukwekkende Australische kerkleider verschenen die belooft dienst te gaan doen als het definitieve historisch verslag van het leven en de prestaties van de kardinaal.
Met als titel Kardinaal George Pell: Pax Invictis (“Vrede voor de Onoverwonnenen”), is door een oude vriendin van de overleden prelaat, de correspondente voor de krant The Australian, Tess Livingstone, een uitgebreide en gezaghebbende biografie van 38 hoofdstukken geschreven, met inbegrip van de vele uitdagingen waarmee kardinaal Pell werd geconfronteerd tijdens zijn laatste decennia.
Pax Invictis – woorden afkomstig van een inscriptie op een oorlogsmonument in Melbourne dat kardinaal Pell al lang bewonderde – bouwt voort op Livingstone’s veel kortere biografie die in 2002 werd gepubliceerd, voordat hij kardinaal werd. Het omvat zijn vroege jaren in Zuid-Australië als zoon van een cafébaas, toen hij een professionele Australian Rules Football-speler wilde worden, evenals zijn vormingstijd, toen hij studeerde aan de Universiteit van Oxford en de Pauselijke Urbaniana Universiteit in Rome.
Maar in deze veel uitgebreidere versie van Ignatius Press komen nu ook de vele belangrijke gebeurtenissen van de afgelopen 20 jaar aan bod, waaronder wat Livingstone beschrijft als zijn “enorme” werk voor de Vox Clara commissie die de nieuwe Engelse vertaling van het Romeinse Missaal hielp begeleiden en zijn oprichting van de Domus Australia kapel en gastenverblijf in Rome dat een van zijn “favoriete plekken” in de Eeuwige Stad werd.
Livingstone schrijft in detail over de welbekende en cruciale rol die de kardinaal speelde bij de hervorming van de financiën van het Vaticaan, inclusief de vele uitdagingen die hij daarbij tegenkwam, en het leed dat hij moest doorstaan vanwege een veel publiciteit met zich meebrengende gerechtelijke dwaling in Australië waardoor hij in 2019 en 2020 404 dagen in de gevangenis doorbracht op grond van valse beschuldigingen van seksueel kindermisbruik. “Terugkijkend was het zo onlogisch,” vertelt Livingstone aan National Catholic Register. “Het was zo belachelijk.”
In een interview in de lobby van een hotel op een steenworp afstand van Brompton Oratory in het centrum van Londen, deelde Livingstone met het Register dat het bijgewerkte boek in gang werd gezet door een telefoontje van jezuïet pater Joseph Fessio, het hoofd van Ignatius Press, die haar vroeg om haar eerste editie uit te breiden. Het profiel van kardinaal Pell was sindsdien “geëxplodeerd”, zei ze, “dus er is veel toegevoegd aan die hoofdstukken.”
Livingstone benadrukt in het boek de veerkracht van kardinaal Pell in het aangezicht van tegenspoed en hoe zijn standvastige geloof diende als een bron van inspiratie tijdens zijn beproevingen. Ze benadrukt ook hoe hij zijn lijden opofferde voor de slachtoffers van misbruik en voor de Kerk zelf, onderzoekt zijn leiderschapsrollen en zijn vele successen, zoals een aanzienlijke toename van het aantal seminaristen en studenten aan katholieke universiteiten.
Dus hoe was George Pell echt? Wie was de George Pell die ze kende?
“Zeer pastoraal” is hoe Livingstone hem beschrijft, een priester die “de liefde van God benadrukte” en “helemaal geen veroordelend persoon was”, maar “net zo vriendelijk voor de bedelaar op straat als voor de dirigent van het orkest.”
Kardinaal Pell, een no-nonsense figuur met een reusachtig postuur, was volgens haar “zeer deskundig”, bereid om zich met een “groot aantal onderwerpen” bezig te houden en met “zeer, zeer stellige meningen”, vooral over theologie. Hij stond ook bekend om zijn goede gevoel voor humor.
“Hij zat vol trucjes en kon om zichzelf lachen,” herinnert ze zich. “Een van zijn collega-kardinalen zei eens tegen hem: ‘George, je gaat de dingen te lijf als een olifant in een porseleinkast,’ waarop hij antwoordde: ‘Eén olifant in een porseleinkast? Eerder als de hele verrekte kudde!’”
Afkomstig uit een familie die een klein bedrijf runde, “was hij erg handig met geld,” zei Livingstone, en dat maakte hem een vanzelfsprekende keuze om de financiële hervorming van het Vaticaan te leiden. (Voordat Franciscus hem in die rol benoemde, had Benedictus XVI hem al vroeg in zijn pontificaat als lid aangewezen van een belangrijke financiële commissie van het Vaticaan).
Toen hij in 2014 bij het Vaticaan aankwam om de hervorming te leiden, aldus Livingstone, onderschreef de kardinaal volledig Franciscus’ doel van een Kerk die de armen helpt – maar niet Franciscus’ wens van een arme Kerk. Wat hij wilde was “een beter beheerde Kerk”, zegt ze, en zijn prioriteit was dat de financiën van de Kerk in de eerste plaats zouden worden gebruikt voor liefdadigheid en voor de armen in plaats van te worden verspild aan onnodige bureaucratie. “Hij begon eraan met de bedoeling om de zaak op orde te brengen, om er moderne normen in te voeren – het was geen onredelijk idee en aanvankelijk ging het goed.”
Maar zoals breed is uitgemeten in het Register en elders, lokten de successen van kardinaal Pell bij het hervormen van de financiën van het Vaticaan hevige weerstand uit bij de oude garde van Vaticaanse ambtenaren die ingang bij Franciscus hadden. Die interne tegenstand leidde tot vermoedens van samenspanning tussen anonieme figuren in het Vaticaan en Australië om hem kwijt te raken. “Ze waren zeker erg blij dat hij weg was,” zegt Livingstone. “Hij heeft daar echt uitstekend werk verricht en het maakte de oude garde erg ongemakkelijk.”
Livingstone documenteert dat al in 2013, meer dan een jaar voordat kardinaal Pell naar het Vaticaan kwam om met zijn werk voor financiële hervormingen te beginnen, de kardinaal het doelwit was van Operation Tethering, een onderzoek dat de Australische politie van Victoria naar de kardinaal was gestart zonder dat er op dat moment specifieke beschuldigingen tegen hem waren. In 2017, het jaar van Pells voorgeleiding aan Australië, werden er mysterieuze en onverklaarbare geldoverschrijvingen van het Vaticaan naar Australië gedaan.
Dus, hebben bepaalde figuren in het Vaticaan misschien gehoord van Operation Tethering en dat vervolgens voor hun eigen doeleinden gebruikt om kardinaal Pell van het toneel te doen verdwijnen?
“Dat is de theorie,” antwoordt ze.
Maar Livingstone benadrukt dat wat er precies is gebeurd “nog definitief moet worden opgehelderd.” Kardinaal Pell zelf vermoedde dat er duistere krachten aan het werk waren. “Hij zou graag hebben gezien dat dit allemaal goed onderzocht werd,” zei Livingstone. “Hij zou ook graag een echte Royal Commission [hoogste onafhankelijke onderzoekscommissie in zaken van algemeen belang, -red.] hebben gehad om te onderzoeken wat er gebeurd is met het rechtssysteem in Victoria. Het ontspoorde.”
Toch blijft kardinaal Pell, zelfs na zijn volledige vrijspraak, veel kritiek krijgen over zijn staat van dienst in het behandelen van zaken van seksueel misbruik. Livingstone gelooft dat dit deels komt omdat Pells voorgangers niet toegerust waren om met deze zaken om te gaan en dat Pell de eerste was die dit “enorme probleem” aanpakte, waardoor hij in de vuurlinie kwam te liggen. Hoewel zijn “Melbourne Response” uit 1996 de eerste zodanige poging ter wereld was om klachten over misbruik te onderzoeken en af te handelen, kreeg het ook kritiek en had het zijn “sterke en zwakke punten”, aldus Livingstone. Dan was er nog het feit dat Melbourne en Ballarat, waar Pell diende, centra van misbruik waren, maar ze is van mening dat Pell “zijn best heeft gedaan in de gegeven omstandigheden”.
Over het “proces van de eeuw” dat leidde tot de veroordeling van kardinaal Angelo Becciu – gezien als een belangrijk lid van de “oude garde” die zich verzette tegen zijn hervormingen – , samen met andere verdachten, zegt Livingstone dat de kardinaal “blij zou zijn met de uitkomst” en hij die zou zien als een teken dat de financiën van het Vaticaan “lijken te stabiliseren” (het vonnis viel toevallig op 16 december 2023, de 57e verjaardag van de priesterwijding van George Pell en de tweede verjaardag van de dood van zijn zus Margaret). Toch zou hij ook nog steeds gefrustreerd zijn over het feit dat de eerste auditeur-generaal van het Vaticaan, Libero Milone, die ook door de “oude garde” werd weggeduwd omdat hij corruptie aan het licht bracht, nog steeds geen gerechtigheid heeft gekregen. Pell was bereid Milone in de rechtszaal te verdedigen.
Maar zijn grootste zorg betrof waarschijnlijk valse leerstellingen en hoewel hij zichzelf niet graag als “traditionalist” omschreef, was hij onwrikbaar in het verdedigen van het geloofsgoed en het hooghouden van de apostolische traditie.
Hoe zou kardinaal Pell nu, twee jaar later, oordelen over de situatie in de Kerk van vandaag, met inbegrip van de belangrijkste gebeurtenissen die sinds zijn dood hebben plaatsgevonden?
Zijn zorgen over de toestand van de Kerk waren geen geheim. In Pax Invictis onderzoekt Livingstone het beroemde “Demos” memorandum, gepubliceerd in maart 2022, dat zeer kritisch was over paus Franciscus en het pontificaat in het algemeen. Het onthult dat het gedeeltelijk door hem was samengesteld, maar dat het een groepswerkstuk was, en voegt eraan toe dat zijn geliefde oom, Harry Burke, gewoon was naar kranten te schrijven onder het pseudoniem ‘Demos’.
Vandaag de dag zouden Pells zorgen ongetwijfeld zijn toegenomen. Livingstone zegt dat hij de Synode over Synodaliteit, vaak gezien als een poging om de kerkleer af te zwakken, zou hebben beschouwd als “een complete tijdverspilling”, eraan toevoegend dat hij “dat synodeproces haatte” en van mening was dat dit “totaal op het verkeerde spoor zat”. Ze herinnert zich zijn beschrijving ervan in een vernietigend artikel dat hij schreef in het Britse Spectator magazine, gepubliceerd vlak na zijn dood, als een “giftige nachtmerrie” en een bonte “uitstorting van New Age goede bedoelingen”.
Over andere kwesties zegt Livingstone dat de kardinaal “erg blij” zou zijn geweest met de restauratie van de Notre Dame kathedraal in Parijs, maar “enorm geïrriteerd” dat de controversiële overeenkomst in 2018 van het Vaticaan met Beijing over de benoeming van bisschoppen vorig jaar werd verlengd op de feestdag van paus Johannes Paulus II. Pell was altijd “fel anticommunistisch”, herinnert Livingstone zich, en daarom was hij “zo boos over de China-deal”. Ze wijst erop dat zijn grote jeugdhelden anti-communistische strijders uit de 20e eeuw waren, zoals de Kroatische aartsbisschop Aloysius Stepinac van Zagreb en de Hongaarse kardinaal Joseph Mindszenty, maar ook de huidige Chinese kardinaal Joseph Zen Ze-kiun.
Livingstone denkt dat kardinaal Pell “erg blij” zou zijn geweest met de beslissing van paus Franciscus om de Oekraïense Grieks-katholiek Mykola Bychok, eparch van de heilige Petrus en Paulus van Melbourne van de Oekraïners, in december tot kardinaal te benoemen. Maar hij vond ook dat aartsbisschop Sviatoslav Shevchuk, het huidige hoofd van de Oekraïense Grieks-katholieke Kerk, kardinaal had moeten worden (hij beschouwde hem als een mogelijke toekomstige paus) en dat aartsbisschop Anthony Fisher, de opvolger van Pell in Sydney, het “rijkelijk verdiende” om tot kardinaal te worden verheven. Hij zou “teleurgesteld” en “geërgerd” zijn geweest dat beiden over het hoofd zijn gezien.
Wat betreft andere gebeurtenissen die sinds zijn dood hebben plaatsgevonden, zoals Fiducia Supplicans die niet-liturgische zegening voor mensen van hetzelfde geslacht toestond, zijn zijn opvattingen voorspelbaar, gezien zijn felle kritiek op eerdere pogingen om de benadering van de Kerk met betrekking tot seksuele ethiek te veranderen. Hij zou “vrijheid hebben gewild voor hen die de traditionele mis opdragen en bijwonen”, zegt Livingstone, en zou het beter hebben gevonden om “hun sterke punten te erkennen”. Kardinaal Pell vond de begrafenis van Benedictus XVI “schandelijk” en dat hij “geen eerlijk afscheid kreeg”, gezien de slecht geregelde liturgie en andere kwesties. Hij was ook bezorgd over het volgende conclaaf, voegt Livingstone eraan toe, vooral omdat de “kardinalen elkaar niet kennen, nooit samenkomen”.
Over het algemeen voorspelt ze dat kardinaal Pell de Kerk zou zien als “een beetje in een impasse, erg toe aan nieuw leiderschap en iemand die echt bereid is om te leiden, zelfs iemand die bereid is om een paar fouten te maken”. Als groot bewonderaar van paus Johannes Paulus II zou hij ook willen dat het Pauselijk Theologisch Instituut voor Huwelijk en Gezinswetenschappen Johannes Paulus II zijn oude glorie terugkrijgt, nadat het tijdens het huidige pontificaat in feite werd gestript. “Hij was erg boos over wat daar gebeurd is,” zegt ze.
Wat betreft haar biografie en haar verwachtingen daarvan, kijkt Livingstone naar de lange termijn en ziet die als een betrouwbaar historisch verslag: “Ik denk dat George Pell net zo lang mee zal gaan als de heilige John Fisher. Kardinalen die onterecht in de gevangenis belanden, overbruggen vaak de afstand tot waar anderen hen volledig vergeten zijn. En dus hoop ik dat mensen over 400 jaar zullen terugkijken op wie deze Pell was, de man die deze dagboeken schreef toen hij in de gevangenis zat. En dan is er een biografie die ze kunnen lezen. Misschien komt er een priester langs die ook de grote officiële, kerkelijke theologische biografie maakt, maar ik hoop dat dit boek lang meegaat.”
Maar Livingstone ziet het niet als een eerbetoon. “Ik heb het gewoon geschreven voor wat het was,” zegt ze. “Een geweldig verhaal, maar ik denk dat hij daar heel goed uit komt.”
Edward Pentin Edward Pentin is Senior Contributor van het Register en Vatican Analyst van EWTN News. Hij begon zijn verslaggeving over de paus en het Vaticaan bij Vatican Radio voordat hij Rome-correspondent werd voor EWTN’s National Catholic Register. Hij heeft ook verslag gedaan over de Heilige Stoel en de Katholieke Kerk voor een aantal andere publicaties waaronder Newsweek, Newsmax, Zenit, The Catholic Herald, en The Holy Land Review, een Franciscaanse publicatie gespecialiseerd in de Kerk en het Midden-Oosten. Edward is de auteur van The Next Pope: The Leading Cardinal Candidates (Sophia Institute Press, 2020) en The Rigging of a Vatican Synod? An Investigation into Alleged Manipulation at the Extraordinary Synod on the Family (Ignatius Press, 2015). Volg hem op Twitter @edwardpentin.
Bron: https://www.ncregister.com/interview/newly-elevated-cardinal-in-iran-political-tensions-middle-east
Vertaling: EWTN Lage Landen (HR)
Wilt u meer lezen of zien van de vermaarde katholieke Journalist ‘Edward Pentin‘ ? Klik dan hier.
Wilt u meer lezen of zien met betrekking tot de grote ‘kardinaal George Pell‘? Klik dan hier.
250116 | [XLS000] |
