NIEUWSBRIEF
DOE MEE! VACATURES
STEUN ONS

Nieuw boek: kardinaal Pell’s belangrijkste zorg Synode over Synodaliteit was aanval op de Goddelijke Openbaring

Kardinaal Pell’s belangrijkste zorg over de Synode over Synodaliteit was de aanval op de Goddelijke Openbaring @EdwardPentin @NCRegister

Pater Robert Sirico bespreekt ‘Pell Contra Mundum’, waarvan hij redacteur was.

Edward Pentin; Vaticaan; 20 oktober 2023                                      

VATICAANSTAD – Kardinaal George Pell was “vooruitziend” in het identificeren van “alle sleutelkwesties” rond de huidige Synode over Synodaliteit, maar wat hem het meest verontrustte was “de aanval op de goddelijke Openbaring” met de daaruit voortvloeiende mogelijkheid dat er geen veiligheidsgaranties zouden zijn ingebouwd rond ontwikkeling van de leer, heeft pater Robert Sirico gezegd.

De medeoprichter en emeritus president van het Acton Institute for the Study of Religion and Liberty zei dat wijlen de Australische kardinaal niet alleen bezorgd was over “de minachting voor de traditie van de Kerk“, maar ook over de gevolgen van het verdoezelen van de goddelijke openbaring tijdens de synode, zodat “de Heilige Geest je iets kan vertellen in de eerste eeuw en je het tegenovergestelde kan vertellen in de tweede, derde of 21e eeuw”.

Pater Sirico is redacteur van het nieuwe boek Pell Contra Mundum (Connor Court Publishing, in Australië), een eerbetoon aan de Australische kardinaal die in januari overleed, en heeft het gepubliceerd om het samen te laten vallen met de oktoberbijeenkomst die momenteel plaatsvindt in het Vaticaan.

In dit interview van 11 oktober met het Register legt pater Sirico zijn motieven uit voor het samenstellen van het boek en wat de kardinaal van de synode tot nu toe zou vinden. Hij brengt ook hulde aan Pell’s sterke karakter dat hem het respect van de paus en andere kardinalen opleverde.

Pater Robert Sirico (Foto: Wikimedia Commons)

Pater Sirico, wat waren uw motieven om dit boek over kardinaal Pell te publiceren?

Het groeide echt uit het verdriet, de rouw over de dood van kardinaal Pell. Ik was bij hem op de avond van de begrafenis van paus Benedictus. We dineerden in zijn appartement. Kardinaal Zen was er en een paar andere mensen, niet veel, maar een paar andere mensen. Ik kende kardinaal Pell al meer dan 25 jaar, en de laatste paar maanden hadden we het over de Synode en dingen die in de Kerk gebeurden. En dus was ik natuurlijk van plan om hem weer te zien. We wisten dat hij geopereerd zou worden. Ik verliet Rome, moest naar Phoenix voor een toespraak, en die ochtend hoorde ik bij het opstaan dat hij in het ziekenhuis was overleden. Dus er was verdriet, maar toen ging ik in mijn hoofd de zaken langs waar we het over hadden gehad. En ook diezelfde dag, herinner ik me, misschien later die dag of de volgende dag, kwam het stuk in de London Spectator uit.

Het stuk over zijn zorgen over de Synode over Synodaliteit?

Ja [het artikel was getiteld The Catholic Church Must Free Itself From This Toxic Nightmare Red: voor Nederlandse vertaling zie artikel EWTN Lage Landen ]. Dus toen ik erover begon na te denken, en toen mij werd gevraagd om een eerbetoon aan hem te wijden, dat was waarschijnlijk later die maand of in februari, moest ik wat gedachten op een rijtje zetten. En toen begon het idee voor dit boek op te komen, vooral toen ik hem vergeleek met kardinaal [John Henry] Newman. Er werd gezegd dat kardinaal Newman de stille stem van het Tweede Vaticaans Concilie was omdat hij zo vaak een referentiepunt was, en ik bedacht dat Pell een referentiepunt zou kunnen worden bij de Synode. Als je kijkt naar wat hij schreef in dat stuk in de London Spectator, en wat er nu zichtbaar is geworden, was het vooruitziend: Hij identificeerde alle belangrijke kwesties, met name de goddelijke openbaring en de vertroebeling van wat we daarmee bedoelen, en de ontwikkeling van de doctrine. Dus dat diende zich aan als concept voor het boek.

Dus het boek is niet alleen een eerbetoon aan de kardinaal, maar ook zo getimed dat het samenvalt met de Synode over Synodaliteit?

Ja, heel nadrukkelijk, het was met het oog daarop getimed. Het werd naar elke kardinaal gestuurd voordat het openlijk werd uitgegeven, en nu is het overal verkrijgbaar. Het is er in vier talen, de voornaamste talen.

Ik wilde de zorgen van Pell bij mensen onder de aandacht brengen en om dat te doen, daarvoor hadden we kardinaal [Oswald] Gracias [van Bombay], die met Pell samenwerkte in de Raad van Kardinalen, George Weigel, die zoveel had geschreven ter verdediging van Pell toen hij in de gevangenis zat en daarna na de dood van Pell en Danny Casey, die met Pell werkte op het Secretariaat voor de Economie. Ik geloof, dat dat ene artikel, op slechts één plaats, het geheel weergeeft van waar hij mee bezig was, en hoe het werd onderbroken, met eerst de onderbreking van de audit, en vervolgens de beschuldigingen uit Australië, waarvoor hij in het gelijk werd gesteld, wat kardinaal Gracias, die hem een witte martelaar noemt, duidelijk maakt.

U zegt dat de parel van het boek is dat hij zijn katholieke studenten in de vrije kunsten aanmoedigde om de “beschimpingen van de woke maatschappij” te negeren, om niet bang te zijn om te leren en de westerse traditie te behouden, om liefde en trots voor onze traditie bij te brengen, net zoals we van onze families houden terwijl we hun fouten erkennen. Zou je zeggen dat dit zijn zorgen over de huidige samenleving samenvat?

Oh, precies. Hij betreurde het onvermogen van mensen om buiten enge categorieën te denken en niet echt een respectvolle dialoog te voeren met mensen die anders zijn. En zijn bijdrage daaraan, de manier waarop hij het altijd zei of als conclusie trok, was dat zijn bijdrage aan pluraliteit was om een echte katholiek te zijn. Dat is tegenwoordig een unieke bijdrage.

Zoals de titel van het boek al suggereert, was hij ook bereid om heel tegencultureel te zijn.              

Ja. Natuurlijk werd die zin gebruikt in verwijzing naar de heilige Athanasius tijdens het Concilie van Nicea, en vergeet niet dat hij het buitenbeentje was op het Concilie van Nicea. Hoe vaak werd hij verbannen? En toch kreeg zijn visie uiteindelijk de overhand in de Kerk, grotendeels dankzij de leken. Dus ik dacht gewoon, toen ik mijn essay aan het schrijven was in het boek en dat aan het samenstellen was, werd me gewoon duidelijk dat Pell zowel een tweede Athanasius als een andere Newman was.

Maar u  zegt dat hij aan de andere kant “verrassend optimistisch” was.

Dat was hij ook. Optimisme is een kwestie van hoe je naar dingen kijkt, en dat kan heel subjectief zijn, maar ik denk dat hij hoopvol was, omdat hij vertrouwen had in de Kerk, vertrouwen in de belofte die Christus aan de Kerk gaf. En ik denk dat iedereen die de geschiedenis bestudeert veel troost kan putten uit dit moment, want dit is niet het ergste dieptepunt in de geschiedenis dat we ooit hebben meegemaakt. Het is een grote uitdaging, en ik denk een zeer belangrijk en gevaarlijk moment, maar er zijn veel dingen die erger zijn geweest in de geschiedenis van de Kerk.

Maar de synode en de huidige situatie van dit pontificaat baarden hem grote zorgen?

Zeker, en ik denk niet alleen vanwege de minachting voor de traditie van de Kerk, maar fundamenteler, en ik denk dat dit is wat Pell benadrukte in zijn laatste geschriften en gedachten, dat het niet deze of gene morele kwestie was, maar het was de aanval op de goddelijke openbaring. Want als je je daarvan ontdoet, als je dat kunt verdoezelen, als je kunt zeggen dat alles alles kan worden, als je geen waarborgen hebt over wat de ontwikkeling van een leer is, dan kan de Heilige Geest je in de eerste eeuw iets vertellen en het tegenovergestelde in de tweede, derde of 21e eeuw. En zijn punt, waarvan ik denk dat het Newmans punt was, is dat je moet bepalen wat een authentieke ontwikkeling is en wat een verwording. Newmans punt was dat de ontwikkeling van de leer het expliciet maken is van wat impliciet was, niet het tegenspreken van wat impliciet was.

Veel mensen hebben me verteld dat kardinaal Pell gemist wordt, vooral op de Synode, omdat hij een krachtige stem had – dat er niemand aanwezig is om op de tafel te slaan en te zeggen stop de manipulatie, zoals gebeurde tijdens de Synode over het Gezin.

Klopt. Ik probeer me voor te stellen wat hij in deze situatie zou doen. Ik weet dat hij van veraf een afschrikwekkende figuur was. Hij was intimiderend, een grote man, en hij had die zeer ernstige blik. Maar hij was heel sympathiek en aardig en genereus en toegankelijk, en ik heb het gevoel dat ik bij hem in het krijt sta, en dat dit [boek] een poging is om die schuld in te lossen.

Edward Pentin

Edward begon zijn carrière in Rome als producer en presentator bij het Vaticaan, waarna hij verslag deed voor een aantal publicaties, waaronder Newsweek, The Sunday Times, Foreign Affairs, Newsmax en het National Catholic Register. De artikelen hadden betrekking op een brede mix van onderwerpen op het gebied van religie, politiek en maatschappij. In de media is hij onder meer verschenen bij Al Jazeera, Sky News (UK), CNN, Fox News, ITV, BBC Radio 4 The World Tonight en de BBC World Service.

Edward was ook redacteur bij The Holy Land Review, een Franciscaans kwartaalblad gespecialiseerd in de Kerk en het Midden-Oosten. In 2015 schreef hij het veelgeprezen The Rigging of a Vatican Synod? An Investigation into Alleged Manipulation at the Extraordinary Synod on the Family.

Behalve als verslaggever heeft Edward gewerkt als onderzoeker en adviseur voor Lord Alton of Liverpool, een van ’s werelds belangrijkste pro-life campagnevoerders, en als communicatieadviseur voor het Dignitatis Humanae Institute, een pro-life denktank gevestigd in Rome.

In 2013 en 2014 zorgde hij voor effectieve mediacoördinatie voor drie grote internationale conferenties in Rome. Hij is nu voltijds Rome-correspondent voor het National Catholic Register en levert regelmatig bijdragen aan programma’s van EWTN.

Edward heeft een BA in internationale betrekkingen en een Master in toegepaste theologie. Hij heeft ook een diploma journalistiek en een professionele opleiding in de kunst van het schrijven van toespraken.

Volg hem op Twitter op @edwardpentin.

Bron: New Book: Cardinal Pell’s Main Concern About the Synod on Synodality Was Its Attack on Divine Revelation| National Catholic Register (ncregister.com)

Vertaling: EWTN Lage Landen (AV)

 


Wilt u meer lezen of zien van de vermaarde katholieke Journalist ‘Edward Pentin‘ ? Klik dan hier.

Wilt u meer lezen over de ‘Verwarring’ die nu veel wordt vernomen m.b.t. de rol van de Paus en de kerk in de huidige wereld, met name t.g.v. alle activiteiten als voorbereiding en rondom deze synode over synodaliteit? Klik dan hier of gebruik één van de andere ’tags’ boven- of onderaan dit artikel. 

 


231023 | [XLS000] | 240114 post views 552 |