Hoe een mis bij kaarslicht elke week honderden jongeren samenbrengt in Frankrijk @NCRegister @Solena_Tad
Dit initiatief, dat in 2016 werd gelanceerd door de pastoraatsgroep van de Katholieke Universiteit van Lille, kende een onverwacht en exponentieel succes in deze, door het studentenleven gevormde, stad.
Solène Tadié; Katholiek overig; 14 april 2024 – LILLE, Frankrijk – “Het goede maakt geen lawaai”, zou Franciscus van Sales zeggen over de mis bij kaarslicht in Lille.
Inderdaad, terwijl Frankrijk zich regelmatig in de voorhoede bevindt van de ontkerstening van het Westen en onlangs het nieuws haalde met de het in de grondwet opnemen van abortus, ontbranden de gloeiende as-resten van christelijke vernieuwing al – stil maar krachtig – aan de noordelijke horizon van het land.
Elke dinsdagavond om 22.00 uur komen tussen de 800 en 900 studenten samen in de historische Sint-Jozefkapel van de Katholieke Universiteit van Lille voor een mis bij kaarslicht. Dit aantal is maand na maand gegroeid sinds het initiatief in 2016 werd gelanceerd en heeft het aantal nieuwe catechumenen op weg naar het doopsel aanzienlijk doen toenemen.
Voor de initiatiefnemers is deze onverwacht succesvolle formule een universeel model dat geëxporteerd kan worden om de ziel te raken van het grote aantal jonge mensen dat dorst naar innerlijkheid in een wereld die diep geatomiseerd is door de verspreiding van de virtuele wereld naar alle gebieden van het dagelijks leven.
‘Eenvoud van de schoonheid’
Gestart op initiatief van een groep van zes studenten in een kleine kapel die valt onder het pastoraat van de prestigieuze universiteit van Lille (de grootste particuliere universiteit zonder winstoogmerk in Frankrijk, ook bekend als La Catho), overschreed de mis bij kaarslicht al snel de grens van 300 deelnemers, waardoor de organisatoren zich genoodzaakt zagen te verhuizen om de groeiende stroom studenten, gelovigen of gewoon nieuwsgierigen, te kunnen blijven verwelkomen.
Daarom werd in 2019 de grote Sint-Jozefkapel naast de school, die dit jaar haar 100e verjaardag vierde en lange tijd werd gebruikt als examenruimte voor studenten, gerestaureerd. Het jaar daarop werd de capaciteit van het gebouw van zo’n 600 zitplaatsen gehaald tijdens de mis, waardoor studenten gedwongen werden vroeg te komen om niet op de grond te hoeven staan of zitten.
Tijdens de vastentijd dit jaar moest de veiligheidsdienst honderden gelovigen wegsturen, omdat de huidige regelgeving de ontvangst van meer dan 900 mensen in het gebouw verbiedt.
Hoe verklaar je de gekte voor een mis in het midden van de week, terwijl de kerken in Europa de neiging hebben om in een zorgwekkend tempo leeg te lopen?
Terwijl traditionalistische en charismatische bewegingen binnen de Kerk de laatste jaren een zeldzaam vermogen hebben gehad om menigten in Frankrijk in vuur en vlam te zetten, zoals het ongelooflijke succes van pelgrimstochten naar Chartres en Paray-le-Monial aantoont, doet deze mis in Lille geen beroep op een bepaalde identiteit of gevoeligheid, behalve een gehechtheid aan de schoonheid van de liturgie en de kwaliteit van de predikers. De gezangen worden meestal gezongen door een meerstemmig koor, waarvan door de deelnemers de diepgang en muzikaliteit geprezen worden.
“Naast, en verdergaand dan, de verschillende stromingen die zich vandaag de dag binnen de Kerk ontwikkelen, denk ik dat vermoedelijk de eenvoud van de schoonheid het meest aantrekkelijk is voor jongeren,” vertelde Joséphine Auberger, studente aan La Catho en hoofd communicatie van de pastorale groep, aan de vooravond van Pasen aan het Register.
Ze voegde eraan toe: “Ik heb een vriend die gewoonlijk alleen de traditionele Latijnse mis bijwoont, juist vanwege zijn zoektocht naar schoonheid, en die zichzelf volledig kan vinden in deze viering, en ik denk dat hij allesbehalve de enige is.”
“Ik denk dat wat jongeren vermoedelijk het meest aantrekt de eenvoud van de schoonheid is,” vertelde Joséphine Auberger, studente aan La Catho en hoofd communicatie van de pastoraatsgroep, aan het Register. (Foto: met dank aan derden )
Voor Louis Tranié, student fysiotherapie en vicevoorzitter van de pastoraatsgroep, heeft het “WYD Lissabon”-effect (dat verwijst naar de Wereldjongerendag en die in augustus 2023 honderdduizenden pelgrims naar de Portugese hoofdstad lokte) ook bijgedragen aan de vurigheid rond deze wekelijkse bijeenkomst. “Mensen trekken mensen aan; mond-op-mondreclame heeft een grote rol gespeeld in deze onverwachte triomf, om nog maar te zwijgen van het feit dat onderdompeling in het duister ook veel jonge mensen aantrekt die vervreemd zijn van de kerk en zor niet langer bang zijn om door hun buren te worden beoordeeld,” merkte hij op.
“Het tijdstip – 10 uur ‘s avonds – vertegenwoordigt ook vrije tijd voor deze studenten, die hun dag achter de rug hebben en over het algemeen niets gepland hebben staan voor die tijd,” wat een ideaal moment oproept om “iets aan God te geven en iets terug te ontvangen,” voegde father Charles-Marie Rigail, kapelaan aan de Katholieke Universiteit, eraan toe.
Anker in een veranderende wereld
De kaarsen, die voornamelijk in het priesterkoor en het middenpad staan, zodat alleen Christus op het kruisbeeld verlicht is, zijn er om de jonge deelnemers te helpen hun blik naar de hemel te richten in een authentieke ontmoeting van hart-tot-hart met God, ontdaan van alle wereldse kunstgrepen.
“Alles is gericht op het Woord van God, van zijn Kerk, hetgeen zoveel verder gaat dan wat mensen in staat zijn te creëren, en die deel uitmaakt van een lange geschiedenis en traditie die ver teruggaat, en die een stevig anker biedt voor al diegenen die nadenken over hun toekomst en het gevoel hebben dat ze in een zeer veranderlijke wereld leven, zeer vloeibaar en vol onzekerheden,” vertelde father Rigail aan het Register.
Hij voegde er met een glimlach aan toe dat Instagram en andere sociale netwerken in de wereld, waar jongeren een groot deel van hun tijd op doorbrengen, nooit in staat zullen zijn om de dorst te lessen om ergens bij te horen dat verder gaat dan mode en vluchtige elektronische apparaten.
“Dit is de manier om de harten van mensen te raken, de huidige vooroordelen over de Kerk te doorbreken en het bewustzijn van haar nut en relevantie te vergroten, door te proberen iets aan te bieden dat goed en zo juist mogelijk is.”
De jonge kapelaan wees er ook op dat, naast de dimensie van gemeenschap die de menigte met zich meebrengt, deze duisternis waar alleen kaarslicht binnendringt een zeer persoonlijke ervaring oplevert, een noodzakelijke voorwaarde voor de innerlijkheid die deze mis beoogt te bevorderen.
Jonge katholieken zingen samen in de gloed van kaarslicht tijdens de mis. (Foto: Foto’s van de Courtesy)
Fakkeldragers creëren
Naast de triomf van het initiatief, die blijkt uit cijfers die haaks staan op de algemene trend in het land, zijn er al andere vruchten zichtbaar, zoals de verdubbeling van het aantal nieuwe catechumenen in de afgelopen vier jaar.
“Ik leg me erop toe om na de mis met de mensen te blijven praten en ik ontmoet allerlei soorten mensen, van klassieke praktiserende katholieken tot overtuigde atheïsten. Sommigen van hen zijn geraakt door wat ze hebben gezien en willen uiteindelijk meer weten, terwijl sommige niet-praktiserende gelovigen besluiten om verder te gaan in hun geloof”, zegt father Rigail.
Deze missie van evangelisatie wordt de rest van de week versterkt door de verschillende activiteiten van de acht jonge leden van de pastoraatsgroep en de vele vrijwilligers die hen bijstaan.
De uiteindelijke missie van dit initiatief, zoals father Rigail in herinnering bracht, is in feite niet om van degenen die erop af komen “consumenten van mooie liturgie” te maken, maar eerder katholieken die in staat zijn actief handelende personen vanuit hun eigen geloof te zijn en om dit model verder te dragen zodra ze de universiteit hebben verlaten.
“We zouden de plank misslaan als deze jonge mensen bij aankomst in hun plaatselijke parochies ontmoedigd zouden raken door een stuk minder boeiende vieringen en zouden besluiten 50 kilometer te reizen om een liturgie te vinden die bij hen past,” concludeerde hij. “Integendeel, ons doel is om hun waardering voor de liturgie zodanig te vergroten dat ze worden aangemoedigd om de handen uit de mouwen te steken en meer betrokken te raken bij hun parochies om de schoonheid van de vieringen te vergroten en zo lokaal opnieuw het ‘kleine wonder van Lille’ tot stand te brengen.”
Solène Tadié
Solène Tadié – NCRegister
Solène Tadié is de Europa-correspondent voor het National Catholic Register. Ze is Frans-Zwitsers en groeide op in Parijs. Na haar afstuderen aan de universiteit van Roma III met een graad in journalistiek, begon ze met verslaggeving over Rome en het Vaticaan voor Aleteia. In 2015 ging ze deel uitmaken van L’Osservatore Romano, waar ze achtereenvolgens werkte voor de Franse sectie en de culturele pagina’s van het Italiaanse dagblad. Ze heeft ook samengewerkt met verschillende Franstalige katholieke media-organisaties. Solène heeft een bachelordiploma filosofie van de Pauselijke Universiteit van Sint Thomas van Aquino, en vertaalde onlangs in het Frans (voor Editions Salvator) Defending the Free Market: The Moral Case for a Free Economy van father Robert Sirico van het Acton Institute. Solène is op twitter te volgen onder @Solena_Tad.
Vertaling: EWTN Lage Landen (AV)
Wilt u meer vertaalde artikelen lezen van de katholieke journaliste ‘Solène Tadié‘? Klik dan hier.
240420 | [XLS000]
