Kerstmis en zijn vergeten boodschap @NCRegister Donald DeMarco

COMMENTAAR: Een speciale geboorte met een speciale boodschap

Donald DeMarco; Commentaren; 26 december 2023

Het komt maar al te vaak voor dat mensen Kerstmis eerder zien als een sociale ervaring dan als een historische gebeurtenis. Zo is Kerstmis een tijd voor kerstmuziek, kerstfeestjes, kerstbomen en kerstcadeaus.

Het is een prachtige tijd verrijkt met eten, vriendschap, broederlijkheid en festiviteiten. Dit alles is inderdaad heel goed, maar helaas schiet het zijn doel voorbij. Vaak gaat in de vrolijkheid van de kerstvieringen het historische feit verloren dat er een baby werd geboren bij een arm echtpaar in een voederbak die ze niet deelden met andere mensen, maar met dieren. Het was een speciale geboorte met een speciale boodschap.

Zoals paus Benedictus XVI aangaf in Jezus van Nazareth: “Vanaf het moment van zijn geboorte staat hij [Christus] buiten wat belangrijk en machtig is in wereldse termen. Toch is het dit onbelangrijke en machteloze kind dat de werkelijk machtige blijkt te zijn, degene van wie uiteindelijk alles afhangt.”  

Het Christuskind was zowel gewild als ongewild. Zijn ouders wilden hem zeker en hielden van hem. Koning Herodes daarentegen wilde er zeker van zijn dat alleen hij, en niet het Christuskind, koning zou worden. Vanaf het begin zou dit Kind een teken van tegenspraak zijn.

De Aankondiging was een aankondiging aan Maria dat ze, afhankelijk van haar instemming, zwanger zou worden. De engel Gabriël sprak niet over huwelijk, succes of persoonlijke prestaties. Hij sprak over het Kind. De Aankondiging liep vooruit op de Geboorte. Het was het Kind dat altijd centraal stond, een feit dat in tegenspraak was met het concept van de familie in die tijd van de geschiedenis, toen de vader de dominante figuur was. Het belang van dit Kind zou het belang van elk kind dat daarna geboren zou worden doen toenemen. In feite zou het een revolutie teweegbrengen in de structuur van het gezin zelf.

De vaak vergeten boodschap van Kerstmis is dat het kind het middelpunt van het gezin is en dat het gezin het middelpunt van de wereld is. In de kerstperiode viert Planned Parenthood (vert.: belangrijkste voorlichtende en uitvoerende Amerikaanse abortusvoorziening) “vrije keuze op aarde”. Maar de “keuze” voor alle tijden werd gemaakt door Maria bij de Aankondiging, en haar keuze was om voor het leven te kiezen, een leven dat ons uiteindelijk zou herinneren aan de heilige waarde en onschendbaarheid ervan.

De nieuwe hiërarchie – van het kind, de moeder en de vader – stond op het punt de oude hiërarchie – van de vader, de moeder en het kind – te vervangen. De nederigste zou regeren, de moeder zou voeden en de vader zou zowel zijn vrouw als hun kind dienen. Het zou een voorafbeelding zijn van de Kerk, waarin Paus Gregorius de Grote zichzelf en elke opperherder zou identificeren als “Dienaar der Dienaren”. Het gezin zou hecht zijn omdat niemand gemist kon worden en elk lid een rol zou hebben die bijdroeg aan de integriteit van het gezin. De familie moest een onverbrekelijke eenheid vormen. In het oude Rome overheerste het begrip paterfamilias. De uitdrukking is Latijn voor “vader van de familie” of “eigenaar van het familiebezit”. Dienovereenkomstig kon de oudste levende manlijke persoon in een huishouden, gewoonlijk de vader, wettelijk autocratisch gezag uitoefenen over zijn uitgebreide familie. De vader regeerde; de moeder en het kind werden geregeerd.

In de wereld van vandaag wordt de vrouw (getrouwd of alleenstaand) beschouwd als een “solo-entiteit” teneinde haarzelf de vrijheid te geven haar kind te aborteren. De vader van het gezin heeft geen wettelijke status om een veto uit te spreken over de keuze van zijn vrouw om abortus te plegen. Op deze manier heeft de vrouw in de seculiere wereld van vandaag het gezag van de man vervangen, terwijl het voortbestaan van het kind aan de draad van haar keuze hangt.

Wat betreft de revolutie van de familie die door de Geboorte werd ingeluid, drukte G.K. Chesterton de zaak eenvoudig en bondig uit toen hij in The Everlasting Man opmerkte:

“De oude Drie-eenheid bestond uit vader en moeder en kind en wordt het menselijke gezin genoemd. De nieuwe familie is die van het kind en moeder en vader en heeft de naam van de Heilige Familie. Deze is op geen enkele manier veranderd, behalve dat die volledig omgekeerd is; net zoals de wereld die omgevormd wordt niet in het minst anders was, behalve dat die op zijn kop gezet werd.”

Als de wereld één ding zou kunnen kiezen dat zij acceptabel vindt, dan zou dat waarschijnlijk Kerstmis zijn. En toch, als ze zou snappen waar Kerstmis werkelijk voor staat, zou ze dit snel afwijzen, want Kerstmis gaat over het onbetaalbare belang van een Kind en de bereidheid om armoede te lijden voor het koninkrijk van God. De wereld zou wel de glitter van Kerstmis accepteren, maar niet de grootsheid ervan.

Door de orde van het gezin om te keren, wordt de hele wereld getransformeerd! En hier is de vergeten boodschap: door het kind de centrale plaats te geven in het gezin, verandert de hele wereld ten goede omdat de identiteit van de familie van gedaante is veranderd van macht naar liefde. Van alle revoluties die de mens heeft bekokstoofd, zal alleen een revolutie die gevoed wordt door liefde standhouden.

Zoals Lucy zei in De kronieken van Narnia van C.S. Lewis: “Ook in onze wereld had een stal ooit iets in zich dat groter was dan de hele wereld.”

Kerstmis gaat daarom over verandering.

En de grote en fundamentele paradox is dat deze verandering zijn oorsprong vindt in nederigheid, in een Kind gewikkeld in doeken en geboren in een voederbak.

De secularisatie van Kerstmis zorgt ervoor dat we de essentiële boodschap ervan uit het oog verliezen.

Biddende overpeinzing kan echter de basisboodschap duidelijk maken en, nog belangrijker, kan in ons leven een revolutie teweeg brengen.

Donald DeMarco – Donald DeMarco, Ph.D., is Senior Fellow van Human Life International. Hij is professor emeritus aan de St. Jerome’s University in Waterloo, Ontario, een adjunct-professor aan het Holy Apostles College in Cromwell, Connecticut, en een vaste columnist voor St. Austin Review. Zijn laatste werken, How to Remain Sane in a World That is Going Mad; Poetry that Enters the Mind and Warms the Heart; en How to Flourish in a Fallen World zijn verkrijgbaar via Amazon.com. Enkele van zijn recente geschriften zijn te vinden op Human Life International’s Truth and Charity Forum. Hij is de Catholic Civil Rights League ontvanger van 2015 van de prestigieuze Exner Award.

Bron: Christmas and Its Forgotten Message| National Catholic Register (ncregister.com)

Vertaling: EWTN Lage Landen (AV)

Wilt u meer lezen van ‘Donald DeMarco‘? Klik dan hier

Wilt u meer lezen over het thema ‘De wereld op zijn kop’? Klik dan hier, of gebruik één van de andere ’tags’ boven aan dit artikel.

231227 | [XLS000] | 240425 post views 457 |