COMMENTAAR: Christelijke deugden, net als christelijke doctrines, veranderen in iets bedreigends als ze los van elkaar worden overgenomen.

Donald DeMarco; Commentaren; 30 mei 2023

Een middelbare school in Canada schafte onlangs Moederdag af (evenals Vaderdag), omdat het niet “inclusief” is. De viering van Moederdag in Canada gaat terug tot 1915, slechts zeven jaar later dan het in de Verenigde Staten werd ingesteld door schooljuf Anna Jarvis als een speciaal eerbetoon aan haar overleden moeder. Toen president Woodrow Wilson er in 1914 een officiële feestdag van maakte, voerde hij de apostrof toe zodat elk gezin op Moederdag zijn enige unieke moeder zou eren. Daarmee zorgde hij er, ongetwijfeld zonder erover na te denken, voor, dat Moederdag niet “inclusief” zou zijn.

Het begrip moeder is zowel persoonlijk als specifiek. Het is geen raadselachtig geheim. Het omvat niets dat geen moeder is. En toch hebben de boven ons gestelden besloten iets te schrappen omdat het niet is wat het niet is! Deze methode om iets af te schaffen omdat het niet is wat het niet is, rechtvaardigt logischerwijs het schrappen van alles wat niet is wat het niet is. En aangezien niets niet is wat het niet is, zou door het gebruik van deze schending van het principe van tegenspraak alles moeten worden geschrapt.

Dostojewski beweerde dat menselijke stompzinnigheid (stupidity) “verbijsterend” (stupendous) is. Maar Moederdag schrappen omdat het niet inclusief is (wat het nooit beweerd heeft te zijn) gaat verder dan stupiditeit. Er moet een andere verklaring voor zijn dat mensen, vooral in het onderwijs, op zo’n krankzinnige manier beleid zouden bepalen. Gedurende meer dan ruim 100 jaar hebben mensen in Noord-Amerika Moederdag gevierd voor precies datgene waarvoor het staat – een manier om je moeder te eren en te vieren.

De inclusieve strategie is in wezen onrealistisch – als ze wordt gebruikt, zal dat onvermijdelijk averechts werken. Een marketingmedewerker van Bud Light (vert.: één van de meest verkochte biermerken in de VS) besloot meer “inclusief” te zijn en gaf een controversiële transgenderactivist toestemming om op een van zijn bierblikjes te verschijnen. Het resultaat was catastrofaal. Het bedrijf verloor binnen enkele dagen meer dan 5 miljard dollar aan omzet en zag de totale consumptie met 26% dalen. Door meer “inclusief” te zijn, verloor Anheuser-Busch een groot deel van zijn trouwe bierdrinkers en ‘sloot’ ze bijgevolg ‘uit’. Ondertussen hebben twee andere biermerken, Coors en Miller, hun verkoop met respectievelijk 20,5 en 21% zien stijgen. Bud Light’s “inclusieve” strategie werkte heel netjes – voor de concurrenten.

Hoe kunnen we beginnen deze misplaatste liefde voor het woord “inclusief”, die nu pandemisch is, te begrijpen? Een plek om mee te beginnen is het christendom – niet het christendom in zijn geheel, maar bij een van zijn fragmenten. Terwijl het christendom als religie en als filosofie in verval raakt, blijven scherven van zijn vroegere heelheid hun aantrekkingskracht in de publieke sfeer behouden. De laatste woorden van Christus aan zijn apostelen bieden het ultieme beeld van inclusiviteit: “Gaat dus en maakt alle volkeren tot mijn leerlingen en doopt hen in de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest en leert hun te onderhouden alles wat Ik u bevolen heb.” (Matteüs 28:20). Wat kan er inclusiever zijn?

Een fragment van het christendom selecteren en de rest verwerpen, zal niet effectief zijn. Het is te vergelijken met een rekenmachine waarop de cijfers 6 en 8 ontbreken. Hoe laag de verkoopprijs van de rekenmachine ook is, niemand zou hem kopen omdat hij defect en onbetrouwbaar is. Vandaag de dag zoeken mensen gerechtigheid als doel, maar aanvaarden zij geen gerechtigheid als middel om dat doel te bereiken.

Met betrekking tot barmhartigheid en gerechtigheid legde de H.Thomas van Aquino uit: “Barmhartigheid zonder gerechtigheid is de moeder van de ontbinding” en “gerechtigheid zonder barmhartigheid is wreedheid”. Barmhartigheid bekroont gerechtigheid; zij vervangt haar niet. De deugden hebben elkaar nodig, op dezelfde manier als de verschillende delen van de christelijkheid elkaar nodig hebben. Het christendom is effectief als het één geheel is. Het ontbreken van vergeving leidt tot wanhoop; het ontbreken van nederigheid leidt tot hoogmoed. Paulus zegt ons: “Al spreek ik met de tongen van engelen en mensen: als ik de liefde niet heb, ben ik een galmend bekken of een schelle cimbaal. ” (1 Korintiërs 13:1).

In zijn boek Orthodoxie wees G.K. Chesterton er vol wijsheid op: “Wanneer een religieus stelsel uiteenvalt (zoals het christendom in gruzelementen viel bij de Reformatie), zijn het niet alleen de ondeugden die, waarlijk worden vrijgelaten… ook de deugden worden losgelaten (terzijde: in de zin van…als opgesloten honden) en gaan een nog meer losgeslagen leven leiden en zo doen de deugden nog verschrikkelijker dingen.” De huidige wereld is dus vol oude deugden, die beknot werden om het volkssentiment aan te spreken. Losgezongen van het hele netwerk van deugden, dwalen ze alleen rond en veroorzaken chaos.

Inclusiviteit kan niet op zichzelf staan, evenmin als ‘diversiteit‘  . Zij moeten in verband worden gebracht met factoren als eenheid, onderscheidend vermogen en gezond verstand. Iemand kan denken dat hij vooruitstrevend is door inclusief te zijn en te proberen alles te omvatten, maar hij is als de persoon die een defecte rekenmachine heeft gekocht en de ontbrekende cijfers negeert.

Donald DeMarco – Donald DeMarco, Ph.D., is Senior Fellow van Human Life International. Hij is professor emeritus aan de St. Jerome’s University in Waterloo, Ontario, een adjunct-professor aan het Holy Apostles College in Cromwell, Connecticut, en een vaste columnist voor St. Austin Review. Zijn laatste werken, How to Remain Sane in a World That is Going Mad; Poetry that Enters the Mind and Warms the Heart; en How to Flourish in a Fallen World zijn verkrijgbaar via Amazon.com. Enkele van zijn recente geschriften zijn te vinden op Human Life International’s Truth and Charity Forum. Hij is de Catholic Civil Rights League ontvanger van 2015 van de prestigieuze Exner Award.

Bron: A Little Bit of Christianity Is a Dangerous Thing| National Catholic Register (ncregister.com)

Vertaling: EWTN Lage Landen (AV)

Wilt u meer lezen van ‘Donald DeMarco‘? Klik dan hier

Wilt u meer lezen over het thema ‘De wereld op zijn kop’? Klik dan hier, of gebruik één van de andere ’tags’ boven aan dit artikel.

230530 | [XLS000] | 231227 post views 498 |