Het document is o.m. vanuit Nederland ondertekend door Mgr.Rob Mutsaerts, Pastoor Cor Mennen (docent canoniek recht), Pater Elias Leyds c.s.j. en Dr. Gerard J.M. van den Aardweg.

Heilige Mis van het Hoogfeest van de heilige apostelen Petrus en Paulus en zegening van de Palliums voor de nieuwe Metropolitaanse aartsbisschoppen in de Sint-Pietersbasiliek op woensdag 29 juni 2022. (foto: Daniel Ibanez/CNA / EWTN)

De leer van het katholieke geloof over het ontvangen van de heilige Eucharistie

De recente apostolische brief Desiderio desideravi, uitgegeven op 29 juni 2022, het feest van de heiligen Petrus en Paulus, stelt:

5. De wereld weet het nog niet, maar iedereen is uitgenodigd voor het bruiloftsmaal van het Lam (Openbaring 19,9). Om toegelaten te worden tot het feest is alleen het bruiloftskleed van het geloof vereist dat voortkomt uit het horen van zijn Woord (zie Romeinen 10:17). [Il mondo ancora non lo sa, ma tutti sono invitati al banchetto di nozze dell’Agnello (Ap 19,9). Per accedervi occorre solo l’abito nuziale della fede che viene dall’ascolto della sua Parola (cfr. Rom 10,17)[…].

De normale betekenis van deze woorden is dat de enige vereiste voor een katholiek om waardig de heilige Eucharistie te ontvangen het bezit is van de deugd van het geloof, waardoor men de christelijke leer gelooft op grond van goddelijke openbaring. Bovendien heerst er in de apostolische brief in zijn geheel stilte over het essentiële onderwerp van berouw over de zonde dat voor het waardig ontvangen van de Eucharistie nodig is.

Deze natuurlijke betekenis is in tegenspraak met het geloof van de katholieke kerk. De katholieke kerk heeft altijd geleerd dat om de heilige Eucharistie waardig en zonder zonde te ontvangen, katholieken de sacramentele absolutie moeten ontvangen, indien mogelijk, voor elke doodzonde die zij hebben begaan en alle andere wetten van de Kerk betreffende het ontvangen van de Eucharistie moeten gehoorzamen (zoals bijvoorbeeld de wetten betreffende het vasten vóór het ontvangen van de Eucharistie). Als een katholiek echter niet in staat is om doodzonden te belijden, maar een zwaarwegende reden heeft om de Eucharistie te ontvangen (zoals een priester die op een bepaald tijdstip de mis moet opdragen, maar niet in staat is te gaan biechten), moet zo’n persoon er naar beste vermogen van overtuigd zijn dat hij een volmaakt berouw heeft over alle doodzonden die hij heeft begaan.

De bewering dat geloof de enige vereiste is voor het waardig ontvangen van de heilige Eucharistie werd veroordeeld door het Concilie van Trente als een ketterij.

Het heilige en oecumenische Concilie van Trente, Decreet betreffende het Allerheiligste Sacrament van de Eucharistie (11 oktober 1551). 

Hoofdstuk VII. De voorbereiding die moet worden verricht om de heilige Eucharistie waardig te ontvangen

Als het niet past voor wie dan ook om tot welke van de heilige handelingen dan ook te naderen tenzij op waardige wijze, zo zou een christen er zeker, hoe meer hij de heiligheid en de goddelijkheid van dit hemelse sacrament begrijpt, des te zorgvuldiger voor moeten waken dat hij niet nadert tot de communie zonder grote eerbied en heiligheid [can. 11], temeer als we bij de apostel deze vreeswekkende woorden lezen: “Wie onwaardig eet en drinkt, eet en drinkt zichzelf een oordeel, door niet het lichaam van de Heer te onderkennen” [1 Kor. 11,29]. Daarom moet het voorschrift: “Laat een mens zichzelf onderzoeken” [1 Kor. 11, 28], in herinnering worden geroepen door hem die wil communiceren. Welnu, het kerkelijk gebruik verklaart dat dit onderzoek noodzakelijk is, dat niemand die zich bewust is van een doodzonde, hoe berouwvol hij ook lijkt voor zichzelf, tot de heilige Eucharistie zou mogen naderen zonder voorafgaande sacramentele biecht. De heilige synode heeft gedecreteerd, dat dit altijd door alle christenen moet worden nageleefd, zelfs door die priesters die van ambstwege verplicht zouden zijn de eucharistie te celebreren, mits hen de mogelijkheid zich te wenden tot een biechtvader niet ontbreekt. Maar als in een dringende noodzakelijke omstandigheid een priester moet celebreren zonder voorafgaande Biecht, laat hem dan zo spoedig mogelijk daarna biechten.

…

Canon 11. Als iemand zegt dat geloof alleen voldoende voorbereiding is voor het ontvangen van het sacrament van de allerheiligste Eucharistie, hij zij anathema. [Si quis dixerit, solam fidem esse sufficientem praeparationem ad sumendum sanctissimum eucharistiae sacramentum, anathema sit.]

Deze bewering is ook in strijd met de Canones 915 en 916 van het Latijnse Wetboek van Canoniek Recht en de Canones 711 en 712 van het Oosterse Wetboek van Canoniek Recht.

Latijns Wetboek van Canoniek Recht

Can. 915: Tot de heilige Communie mogen niet toegelaten worden geëxcommuniceerden en degenen die door een interdict getroffen zijn, na het opleggen of verklaren van hun straf, alsook anderen die halsstarrig volharden in een zware zonde die bekend is.

Can. 916: Wie zich van zware zonde bewust is, mag zonder voorafgaande sacramentele belijdenis niet de Mis celebreren of het Lichaam van de Heer ontvangen, tenzij een ernstige reden aanwezig is en een gelegenheid tot belijdenis ontbreekt; hij dient in dit geval te bedenken dat hij verplicht is een akte van volmaakt berouw te verwekken, die het voornemen insluit om zo spoedig mogelijk te biechten.

Oosters Wetboek van Canoniek Recht

Canon 711: Een persoon die zich bewust is van een ernstige zonde mag de Goddelijke Liturgie niet vieren, noch de Goddelijke Eucharistie ontvangen, tenzij om een ernstige reden en er geen gelegenheid is om het sacrament van boete te ontvangen; in dat geval moet de persoon een daad van volmaakt berouw stellen, inclusief het voornemen om zo snel mogelijk te biechten.

Canon 712: Het is degenen die publiekelijk onwaardig zijn, verboden de goddelijke Eucharistie te ontvangen.

Het doel van deze canones is het voorkomen van zware zonde van de kant van de persoon die onwaardig de Eucharistie ontvangt, om schandaal te voorkomen, en om de ontheiliging van het sacrament te voorkomen als gevolg van een dergelijke onwaardige ontvangst. Deze canones zijn nog steeds van kracht. Ze kunnen niet geldig worden ingetrokken, omdat hun inhoud de goddelijke wet over de Eucharistie uitdrukt die geleerd wordt in de heilige Schrift en de heilige Traditie. Hierop is gewezen in de verklaring van 24 juni 2000 van de Pauselijke Raad voor Wetgevende Teksten, betreffende de toelating tot de heilige communie van gescheiden en hertrouwde gelovigen:

De Codex van Canoniek Recht bepaalt dat “degenen aan wie de straf van excommunicatie of interdict is opgelegd of uitgesproken, en anderen die

die hardnekkig volharden in een duidelijke zware zonde, niet tot de heilige communie worden toegelaten” (can. 915).

(can. 915). … Het verbod in de geciteerde canon is door zijn aard afgeleid van de goddelijke wet en overstijgt het domein van de positieve kerkelijke wetten: deze laatste kunnen geen wetswijzigingen invoeren die in strijd zouden zijn met de leer van de Kerk. De Bijbeltekst waarop de kerkelijke traditie zich altijd heeft gebaseerd is die van de heilige Paulus: “Dit betekent dat wie het brood eet of de beker van de Heer onwaardig drinkt, zondigt tegen het lichaam en bloed van de Heer. Een mens moet eerst zichzelf onderzoeken en dan pas van het brood eten en van de beker drinken. Wie eet en drinkt zonder het lichaam te onderkennen eet en drinkt zichzelf een oordeel.”

Paus Franciscus heeft in zijn woorden en daden aangegeven dat hij de opvatting huldigt die ligt uitgedrukt in de normale betekenis van de hierboven geciteerde woorden van Desiderio desideravi.

In zijn Angelustoespraak voor het feest van Sacramentsdag op 6 juni 2021 zei paus Franciscus:

… er is een andere kracht die opvalt in de broosheid van de Eucharistie: de kracht om hen lief te hebben die fouten maken. Het is in de nacht dat hij wordt verraden dat Jezus ons het Brood des Levens geeft. Hij geeft ons de grootste gave terwijl hij de diepste afgrond in zijn hart voelt: de leerling die met Hem eet, die het stukje brood in hetzelfde bord doopt, verraadt Hem. En verraad is het ergste lijden voor iemand die liefheeft. En wat doet Jezus? Hij reageert op het kwaad met een groter goed. Hij beantwoordt Judas’ “nee” met het “ja” van barmhartigheid. Hij straft de zondaar niet, maar geeft liever zijn leven voor hem; Hij betaalt voor hem. Wanneer wij de Eucharistie ontvangen, doet Jezus hetzelfde met ons: Hij kent ons; Hij weet dat we zondaars zijn, en dat we veel fouten maken, maar hij geeft niet op om zijn leven met het onze te verbinden. Hij weet dat we het nodig hebben, want de Eucharistie is niet de beloning van de heiligen, nee, het is het Brood van de zondaars. Daarom vermaant hij ons: “Wees niet bang! Neemt en eet.”

De verklaring dat de Eucharistie niet het loon van de heiligen is, maar het brood van de zondaars, zou in orthodoxe zin kunnen worden opgevat als ze op zichzelf wordt genomen. Echter, geplaatst in de context van de ontvangst van de Eucharistie door Judas waarnaar in de Angelustoespraak wordt verwezen (vgl. Johannes 13,23-27), en in de context van andere woorden en daden van paus Franciscus, suggereert deze dat afstand doen van zonde niet noodzakelijk is om het ontvangen van de Eucharistie aanvaardbaar te laten zijn voor God. Dit gezichtspunt wordt bevestigd in de volgende verklaring van Desiderio desideravi: “Inderdaad, elke ontvangst van de communie met het Lichaam en Bloed van Christus werd reeds door Hem gewenst in het Laatste Avondmaal” (n. 6).

De hierboven aangehaalde leer van het Concilie van Trente veroordeelt het standpunt van Maarten Luther over geloof en rechtvaardiging. Paus Franciscus heeft publiekelijk zijn instemming betuigd met de veroordeelde standpunten van Luther. In een persconferentie op 26 juni 2016 verklaarde paus Franciscus:

Ik denk dat de bedoelingen van Maarten Luther niet verkeerd waren; hij was een hervormer. Misschien waren sommige van zijn methoden niet juist, hoewel in die tijd, als je de geschiedenis van Pastor leest, bijvoorbeeld – Pastor was een Duitse lutheraan die een bekering onderging toen hij de feiten van die periode bestudeerde; hij werd katholiek – zien we dat de Kerk niet bepaald een model was om na te streven. Er was corruptie en wereldsheid in de Kerk; er was gehechtheid aan geld en macht. Dat was de basis van zijn protest. Hij was ook intelligent, en hij ging door, zijn redenen daarvoor rechtvaardigend. Tegenwoordig zijn lutheranen en katholieken, en alle protestanten, het eens over de leer van de rechtvaardiging: op dit zeer belangrijke punt vergiste hij zich niet.

Op de dag dat Desiderio desideravi werd uitgegeven, ontving paus Franciscus Nancy Pelosi, de voorzitter van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden, in audiëntie. Nancy Pelosi is publiekelijk verboden om communie te ontvangen onder Canon 915 door haar Ordinarius aartsbisschop Salvatore Cordileone. De reden voor deze maatregel was haar consistente politieke steun voor de volledige legalisering van abortus tot aan de geboorte. Na de audiëntie met paus Franciscus, ontving Nancy Pelosi de communie tijdens een mis in de St. Pieter waar paus Franciscus voorging, wat leidde tot schandaal bij katholieken over de hele wereld. Toen gevraagd werd naar haar illegale ontvangst van de communie, sprak paus Franciscus er geen afkeuring over uit. In plaats daarvan reageerde hij door te zeggen: “Wanneer de Kerk haar pastorale aard verliest, wanneer een bisschop zijn pastorale aard verliest, veroorzaakt dat een politiek probleem. Dat is alles wat ik kan zeggen. ” Dit antwoord berispt aartsbisschop Cordileone voor zijn gerechtvaardigde toepassing van Canon 915.

De apostolische brief Desiderio desideravi is geen onfeilbare leer, omdat hij niet voldoet aan de noodzakelijke voorwaarden voor een uitoefening van de pauselijke onfeilbaarheid. De canon van het Concilie van Trente is een uitoefening van het onfeilbare leergezag van de Kerk. Daarom weerlegt de tegenstelling tussen Desiderio desideravi en de gedefinieerde leer van het Concilie van Trente niet de claim van de katholieke kerk dat ze onfeilbaar geleid wordt door de Heilige Geest wanneer zij door de uitoefening van haar leerambt van alle katholieken eist dat zij een leerstelling geloven als zijnde goddelijk geopenbaard. Over de mogelijkheid dat een paus in het openbaar een dwaling onderwijst, zie de Correctio filialis gericht aan paus Franciscus door een aantal katholieke geleerden (http://www.correctiofilialis.org), en de besprekingen in het boek Defending the Faith against Present Heresies (Arouca Press, 2021). Geen enkele katholiek kan een pauselijke uitspraak geloven of ernaar handelen als deze in strijd is met het goddelijk geopenbaarde katholieke geloof.

Wij, ondergetekenden, belijden het katholieke geloof betreffende het waardig ontvangen van de Eucharistie zoals gedefinieerd door het Concilie van Trente, volgens welke geloof alleen geen voldoende voorbereiding is voor het ontvangen van het sacrament van de Allerheiligste Eucharistie. Wij moedigen alle bisschoppen en geestelijken van de Katholieke Kerk aan om publiekelijk dezelfde leer te belijden over het waardig ontvangen van de Eucharistie, en de bijbehorende canones te handhaven om ernstig en openbaar schandaal te voorkomen.

[Getekend].

Zie hier de lijst van de eerste ondertekenaars. Geleerden en geestelijken worden uitgenodigd om contact met ons op te nemen indien zij dit document willen ondertekenen: mhickson@lifesitenews.com

Ondertekenaars

Most Rev. Joseph Strickland, Bishop of Tyler

Most Rev. René Henry Gracida, Bishop Emeritus of Corpus Christi

Most Rev. Robert Mutsaerts, Auxiliary Bishop of S’Hertogenbosch in Netherlands

Most Rev. Athanasius Schneider, Auxiliary Bishop of Astana, Kazakhstan

Fr. James Altman

Dr. Heinz-Lothar Barth, until 2016 professor of Latin and Greek at the University of Bonn

Donna F. Bethell, JD

James Bogle, Esq., MA TD VR, barrister-at-law and former President of Una Voce International

Deacon Philip Clingerman OCDS BS, BA, MA [Theology]

Deacon Nick Donnelly, MA

Anthony Esolen, PhD

Deacon Keith Fournier, JD, MTS, MPhil

Matt Gaspers, Managing Editor, Catholic Family News

Fr Stanislaw C. Gibziński, Reading, UK

Maria Guarini, STB, editor of the website Chiesa e postconcilio

Sarah Henderson, DCHS, MA (Religious Education and Catechetics), BA

Dr. Maike Hickson, PhD, journalist

Dr. Robert Hickson, retired professor of literature and philosophy

Dr. Dr. Rudolf Hilfer, Stuttgart, Germany

Dr. Rafael Huentelmann, Editor in Chief, METAPHYSICA

Steve Jalsevac, co-founder and president, LifeSiteNews.com

Dr. Peter A. Kwasniewski, PhD

Dr. John Lamont, DPhil

Fr. Elias Leyds, CSJ, diocese of Den Bosch, Netherlands

Fr. John P. Lovell

Dr. Cesar Felix Sanchez Martinez. Professor of Philosophy of Nature at the Saint Jerome Archdiocesan Seminary of Arequipa (Peru)

Deacon Eugene McGuirk

Martin Mosebach

Brian M. McCall, Editor in Chief, Catholic Family News

Patricia McKeever, B.Ed. M.Th., Editor, Catholic Truth (Scotland)

Julia Meloni, B.A. Yale, A.M. Harvard, author

Fr. Cor Mennen, lic. canon law, former seminary professor

Fr. Michael Menner

Dr. Sebastian Morello, BA, MA, PhD, essays editor for the The European Conservative

Fr. Gerald E. Murray, J.C.D., Pastor, Church of the Holy Family, New York, NY

George Neumayr, author

Fr. Guy Pagès

Paolo Pasqualucci, ret. professor of philosophy, University of Perugia, Italy

Dr. Claudio Pierantoni, Universidad de Chile, PhD History of Christianity, PhD Philosophy

Dr. Carlo Regazzoni, philosopher of culture

Dr. John Rist, emeritus professor of Classics and Philosophy, University of Toronto, FRSC

Eric Sammons, Editor, Crisis Magazine

Edward Schaefer, president, The Collegium

Wolfram Schrems, Mag. theol., Mag. phil.

Paul A. Scott PhD, FRSA, FRHistS, FCIL, CL, Associate Professor of French and Cramer Professor, Affiliate Faculty of the Gunn Center for the Study of Science Fiction, Affiliate Faculty of the Ad Astra Center for Science Fiction and Speculative Imagination, General Editor of The Year’s Work in Modern Language Studies (Brill) Department of French, Francophone and Italian Studies,
University of Kansas, USA

Anna Silvas, BA, MA, PhD, Adjunct Senior Research Fellow, University of New England, Australia

Dr. Michael Sirilla, PhD

Anthony P. Stine, PhD

Dr. Gerard J.M. van den Aardweg, Netherlands

Dr. phil. habil. Berthold Wald, retired professor, Theological Faculty of Paderborn, Germany

John-Henry Westen, Co-Founder and Editor in Chief of LifeSiteNews.com

Elizabeth Yore, Esq., Founder, Yore Children

John Zmirak, PhD

Aanvullende ondertekenaars

Fr. Edward  B. Connolly

Christina Fox, BA BDiv., independent scholar

Adrie A.M. van der Hoeven MSc, author of jesusking.info

Fr. Tyler Johnson

Edgardo J. Cruz Ramos, President, Una Voce Puerto Rico

Luis Roman, MBA and MA student of theology, host and producer of the well-known show in the Hispanic community named Conoce, Ama Y Vive Tu Fe

Prof. Leonard Wessell (ret.), Ph.D. (USA), Dr. Phil. (Germany), Doctorado, (Spain)

Deacon Timothy Woods

Keywoorden: | Aartsbisschop Salvatore Cordileone | Berouw over de zonde | Canoniek recht | Concilie van Trente | Desiderio desideravi | Dr. Gerard J.M. van den Aardweg | H.Eucharistie | Ketterij | Mgr.Rob Mutsaerts | Nancy Pelosi | Pastoor Cor Mennen | Paus Franciscus | Religieuze deugd (deugd van het geloof)| Vereisten voor een katholiek om waardig de H.Eucharistie te ontvangen | 

Mocht u meer willen lezen over het document in kwestie  ‘Desiderio desideravi’? Klik dan hier of gebruik één van de andere ’tags’ boven aan dit artikel of de zoekfunctie door het vergrootglas aan te klikken, rechtsboven op deze pagina.  

In de Engelstalige media is al aandacht besteed aan deze opmerkelijk kwestie door LifeSite News, zie hier voor een weergave.  

220918 | [XLS000] | 230713 529| 231111 post views 698 |