Twee weken voor de beslissing van het Hooggerechtshof van de VS om Roe v. Wade ongedaan te maken, besprak het Europees Parlement al manieren om de “bedreigingen” die de op handen zijnde beslissing voor abortus wereldwijd inhoudt, op politieke wijze aan te pakken.
Wereld; 1 juli 2022
“Een grote stap achteruit” volgens Boris Johnson, de Britse premier; “een donkere dag voor vrouwenrechten”, volgens de Franse premier Elisabeth Borne; “een enorme klap voor de mensenrechten van vrouwen” voor de Hoge Commissaris voor de Mensenrechten van de V.N. Michelle Bachelet.
De Europese leiders hebben hun verontwaardigde verklaringen afgelegd naar aanleiding van de aankondiging van de historische beslissing van het Amerikaanse Hooggerechtshof op 24 juni om het federale recht op abortus, dat in 1973 door het Roe v. Wade-besluit was ingesteld, ongeldig te verklaren.
Deze waterval aan retorische reacties is niet opgehouden, en ze werden ook snel gevolgd door politieke acties, waaronder Franse afgevaardigden van de partij van president Emmanuel Macron die de dag na het besluit van het Hooggerechtshof aankondigden dat ze een parlementair wetsvoorstel zouden indienen om de toegang tot abortus in de Franse grondwet te verankeren.
Eerder in juni, toen geruchten over de aanstaande omverwerping van Roe v. Wade de ronde deden kort na het uitlekken van het ontwerp van het meerderheidsstandpunt van rechter Samuel Alito van het Hooggerechtshof, nam het Europees Parlement een resolutie aan, getiteld “Mondiale bedreigingen voor abortusrechten: de mogelijke afschaffing van abortusrechten in de VS door het Hooggerechtshof”. De resolutie “moedigt de regering van de VS en/of andere relevante autoriteiten van de VS ten zeerste aan … alle belemmeringen voor abortusdiensten weg te nemen,” en roept de EU op steun te verlenen, ook financieel, aan “in de VS gevestigde maatschappelijke organisaties die SRGR [seksuele en reproductieve gezondheid en rechten] in het land beschermen, bevorderen en verstrekken, als uiting van haar niet aflatende toewijding aan deze rechten, en een veilig toevluchtsoord te bieden aan alle medische beroepsbeoefenaren die het risico lopen op juridische vervolging of andere vormen van intimidatie als gevolg van hun legitieme werk bij het verlenen van abortuszorg.”
Zij herhaalde ook haar oproep aan de EU om het recht op abortus op te nemen in haar Handvest van de Grondrechten, een voorstel dat reeds in januari van dit jaar tijdens een plenaire zitting van het Europees Parlement werd besproken.
In een communiqué van 9 juni stelde father Manuel Barrios Prieto, algemeen secretaris van de Commissie van de Bisschoppenconferenties van de Europese Unie (COMECE), de resolutie aan de kaak als een “onaanvaardbare inmenging in de democratische rechtsbesluiten van een soevereine staat, een land dat ook geen lid is van de EU”.
Een aanhoudende malaise
De heftigheid van de reacties van de Europese heersende klasse op een Amerikaans besluit dat geen gevolgen zal hebben voor het Europees recht, heeft bij sommige Europese juristen en journalisten ook vragen doen rijzen over de implicaties ervan. Zij wijzen onder meer op de aanzienlijke verschillen tussen het Amerikaanse rechtssysteem en de Europese rechtssystemen, en op het feit dat het Amerikaanse Hooggerechtshof geen uitspraak deed over het recht op abortus zelf, maar in plaats daarvan de bevoegdheid terzake bij de afzonderlijke Amerikaanse staten heeft teruggelegd.
Voor Gregor Puppinck, advocaat en directeur van het Europees Centrum voor Recht en Rechtvaardigheid (ECLJ), weerspiegelt deze “overreactie” van de Europese heersende klasse en pers vooral een aanhoudende malaise in verband met legale abortus op het Oude Continent.
“Dit toont aan dat abortus, bijna 50 jaar na de legalisering ervan in Europa, nog steeds niet genormaliseerd is en dat de wonde nog steeds niet is geheeld,” vertelde hij aan het Register. “Hoewel er in de meeste Europese landen bijna geen hoorbaar verzet is, voelt bijna de hele politieke klasse zich verplicht om haar trouw aan abortus uit te spreken, terwijl het op geen enkele manier bedreigd wordt, noch in Frankrijk, noch in Engeland, noch in België.”
“Voor mij is dit een uiting van het diepe en aanhoudende morele onbehagen van de politieke klasse over dit onderwerp,” zei hij.
Puppinck schreef de toorn van progressieve politieke leiders ook toe aan het feit dat abortus een essentieel element van de moderniteit belichaamt, namelijk de macht van het individu over het menselijk leven.
“Aangezien het een soort dogma van de moderniteit is, is het dan een vorm van godslastering om het idee in twijfel te trekken dat er een fundamenteel recht op abortus bestaat en in dat opzicht kunnen we begrijpen waarom mensen met een progressieve gevoeligheid geschokt waren,” zei hij.
Politieke regimes creëren geen mensenrechten
Voor deze jurist, auteur van talrijke boeken en juridische artikelen gewijd aan bio-ethische onderwerpen, en meer in het bijzonder aan abortus, heeft de beslissing van het Hooggerechtshof in feite aangetoond dat abortus geen fundamenteel mensenrecht is, en dat het niet kan vallen onder de bescherming van de persoonlijke levenssfeer of het beginsel van eerbiediging van het recht op autonomie, aangezien het niet alleen om het lichaam van de vrouw gaat, maar ook om het leven van het ongeboren kind.
“Er bestaat in Europa een duidelijke tendens om het bestaan van de foetus, ongeacht zijn status, te negeren en te beweren dat alleen het lichaam van de moeder in het geding is, wat niet waar is”, aldus Puppinck. “Bovendien heeft het Europese Hof de eerlijkheid gehad om dit in verschillende beslissingen te erkennen door te zeggen dat zwangerschap niet alleen het privé-leven van de vrouw betreft.”
Hoewel hij niet uitsluit dat de Europese leiders er uiteindelijk in zullen slagen abortus op te nemen onder de rechten die door het Europees Handvest worden beschermd, beweerde hij dat mensenrechten niet willekeurig kunnen worden verordonneerd.
“Teksten over mensenrechten zijn verklaringen die reeds bestaande rechten erkennen, vrijheden die inherent zijn aan de menselijke natuur. Mensenrechten kunnen niet worden gecreëerd,” zei hij. “Dit recht willen vastleggen in een grondwet of in de Europese wetgeving is de wet opleggen en de symbolische kracht van de Europese grondteksten gebruiken om abortus te vermommen als een recht en een vrijheid.”
Ter illustratie van zijn gedachte haalde hij totalitaire regimes aan die gebaseerd zijn op herhaalde schendingen van de grondrechten van vrijheid van gedachte en geweten.
“Wanneer deze geschonden worden, zoals het geval is in totalitaire regimes, houden deze inherente mensenrechten niet gewoon op te bestaan, ze blijven bestaan, zij het buiten het regime om; het is nooit het regime dat rechten en vrijheden creëert, en wanneer een regime ze wil opleggen, is dat gewoon een gotspe,” zei hij.
Bijgevolg, zo concludeerde Puppinck, zou de opname van het recht op abortus in het Europees Handvest de aard van die levensvernietigende praktijk niet veranderen, maar in plaats daarvan dienen als een instrument om het geweten van mensen te schenden, vooral dat van medisch personeel, dat nog steeds veel gewetensbezwaren heeft tegen betrokkenheid bij abortusprocedures.
Solène Tadié – NCRegister Solène Tadié is de Europa-correspondent voor het National Catholic Register. Ze is Frans-Zwitserse en groeide op in Parijs. Nadat ze afstudeerde aan de Roma III Universiteit met een graad in journalistiek, begon ze met verslaggeving over Rome en het Vaticaan voor Aleteia. In 2015 trad ze in dienst bij L’Osservatore Romano, waar ze achtereenvolgens werkte voor de Franse sectie en de culturele pagina’s van het Italiaanse dagblad. Ze heeft ook samengewerkt met verschillende Franstalige katholieke media-organisaties. Solène heeft een bachelor in de filosofie van de Pauselijke Universiteit van Sint-Thomas van Aquino, en vertaalde onlangs in het Frans (voor Editions Salvator) Defending the Free Market: The Moral Case for a Free Economy van pater Robert Sirico van het Acton Institute. Solène is op twitter te volgen onder @Solena_Tad.
Keywoorden – | Abortus | Abortusrecht | Besluit Roe vs. Wade | Bisschoppenconferenties van de Europese Unie (COMECE) | Europees Centrum voor Recht en Rechtvaardigheid (ECLJ) | Europees Parlement | Gewetensbezwaar | Gregor Puppinck | Handvest van de grondrechten van de EU | Mensenrechten | Moderniteit | NCRegister | Pro-Abortus wetgeving | Reproductieve rechten | Solène Tadié | Totalitarisme |
Wilt u meer vertaalde artikelen lezen van de katholieke journaliste ‘Solène Tadié‘? Klik dan hier. Wilt u meer artikelen lezen of horen over bijvoorbeeld ‘Gewetensbezwaar‘? Klik dan hier of gebruik één van de andere ’tags’ boven aan dit artikel
220702 | [XLS000]
