Het vocale gebed, gebaseerd op de vereniging van lichaam en ziel in de menselijke natuur, verbindt het lichaam met het innerlijke gebed van het hart, naar het voorbeeld van Christus die tot zijn Vader bad en het Onze Vader aan zijn leerlingen leerde.
-Catechismus van de Katholieke Kerk, 2722

2700 Door zijn Woord spreekt God tot de mens. Door woorden, geestelijk of vocaal, krijgt ons gebed gestalte. Toch is het van het grootste belang dat het hart aanwezig is bij Hem tot wie wij in gebed spreken: “Of ons gebed verhoord wordt, hangt niet af van het aantal woorden, maar van de vurigheid van onze ziel. “2

2701 Het vocale gebed is een wezenlijk bestanddeel van het christelijk leven. Aan zijn leerlingen, aangetrokken door het stil gebed van hun Meester, leert Jezus een vocaal gebed, het Onze Vader. Hij bad niet alleen hardop de liturgische gebeden van de synagoge, maar, zoals de Evangeliën laten zien, verhief hij zijn stem om zijn persoonlijk gebed uit te drukken, van de uitgelaten zegen van de Vader tot de lijdensweg van Gethsemani.3

2702 De noodzaak om de zintuigen te betrekken bij het innerlijk gebed beantwoordt aan een eis van onze menselijke natuur. Wij zijn lichaam en geest, en wij ervaren de behoefte om onze gevoelens naar buiten toe te vertalen. Wij moeten bidden met heel ons wezen om aan onze smeekbede alle mogelijke kracht te geven.

2703 Deze behoefte komt ook overeen met een goddelijke eis. God zoekt aanbidders in Geest en in Waarheid, en dus een levend gebed dat oprijst uit het diepst van de ziel. Hij wil ook de uiterlijke uitdrukking die het lichaam verbindt met het innerlijke gebed, want het geeft Hem het volmaakte eerbetoon dat Hem toekomt.

2704 Omdat het uitwendig is en zo door en door menselijk, is het vocale gebed de vorm van gebed die het gemakkelijkst toegankelijk is voor groepen. Maar ook het innerlijk gebed kan het vocale gebed niet verwaarlozen. Het gebed wordt geïnternaliseerd in de mate dat wij ons bewust worden van Hem “tot wie wij spreken. “4 Zo wordt het vocale gebed een eerste vorm van contemplatief gebed.

Voorbeelden van vocaal gebed zijn de basisgebeden zoals het Onze Vader, Wees Gegroet Maria, Ere zij God, enz. en ook de woorden die wij in de stilte van onze geest tot God spreken. De meeste mensen kennen alleen deze (vocale) vorm van gebed omdat we het met onze stem doen. Het vocale gebed is prachtig en we moeten het beoefenen. Het is echter niet genoeg om onze ziel te voeden. Wij spreken graag tot God door onze vocale gebeden, maar wij moeten leren met God te spreken, wat niet alleen spreken inhoudt, maar ook luisteren. Soms, als wij niet opletten, lopen wij het risico gebeden uit te spreken, zonder werkelijk te bidden. Om met God te leren spreken, moeten we een andere vorm van bidden leren: Meditatie.

Bovenstaande informatie ontleend aan de Catechismus van de Katholieke Kerk, 2700-2704.
2. St. John Chrysostom, Ecloga de oratione 2: PG 63, 585.
3. Vgl. Mt 11,25-26; Mc 14,36.

Keywoorden: | Catechismus 2700 | Catechismus van de Katholieke Kerk | Lichaam en hart | Vocaal gebed |

210225 | [XLS000] 230205 views post 680 |