Bisschop Joseph Bonnemain van Chur ondertekende zelf de gedragscode begin april.
CNA Redactie; Wereld; 29 april 2022
CHUR, Zwitserland – Een groep priesters in het Zwitserse bisdom Chur heeft haar bezorgdheid geuit over een nieuwe gedragscode ter voorkoming van aanranding, en beweert dat deze in verschillende passages “de leer en de discipline van de katholieke kerk” schendt.
De geestelijken beschreven de diocesane code als een poging om “LGBT-ideologie in de Kerk te implanteren, onder het mom van preventie van aanranding, daarmee de geloofsleer van de Kerk ondermijnend,” zo meldde CNA Deutsch, CNA’s Duitstalige nieuwspartner.
Bisschop Joseph Bonnemain van Chur ondertekende de gedragscode begin april zelf.
In een brief aan alle parochies, ingezien door CNA Deutsch, zei de bisschop dat de code “vanaf medio 2022 bindend zal zijn voor alle leiders en medewerkers”. De instemmingsverklaring zou dan in het personeelsdossier worden bewaard.
De groep priesters benadrukte dat “95% van wat in de gedragscode staat met betrekking tot preventie, beschouwen wij als een uiting van gezond verstand en fatsoen.”
Zij zeiden dat het “absoluut noodzakelijk is alles in het werk te stellen voor een betere preventie en dit punt van aandacht in de Kerk met vastberadenheid na te streven. Ook wij zullen dit naar ons beste vermogen doen”.
De Priesterkring van Chur is verantwoordelijk voor het organiseren van het lokale verzet tegen de code. De geestelijken citeerden verschillende passages die volgens hen “de leer over geloof en moraal zouden muilkorven”.
Volgens de code moeten priesters zich conformeren aan de volgende zin: “Ik onthoud mij van vergaande negatieve beoordelingen van vermeend onbijbels gedrag op basis van seksuele gerichtheid.”
De Priesterkring zei: “Iedereen die deze zin ondertekent, zou – zelfs met een beroep op het allesoverheersende grondrecht van godsdienstvrijheid – niet langer de leer van de Kerk over homoseksualiteit mogen verkondigen, zoals die in de Catechismus van de Katholieke Kerk verwoord staat.”
De catechismus zegt dat homoseksuele handelingen “intrinsiek ongeordend” zijn en “onder geen enkele omstandigheid kunnen worden goedgekeurd”.
De nieuwe gedragscode zegt ook: “In pastorale gesprekken breng ik niet actief onderwerpen ter sprake die met seksualiteit te maken hebben. In ieder geval onthoud ik mij van kwetsende vragen over het intieme leven en de relatiestatus. Dit geldt ook voor gesprekken die ik als supervisor voer.”
Instemmen met dit punt zou priesters en diakens verbieden de verplichte vragen te stellen in de huwelijksvoorbereiding, zo stelde de priestergroep, zoals of de toekomstige echtgenoten “instemmen met het huwelijk als een ‘sacramentele gemeenschap van leven en liefde tussen een man en een vrouw’ voor hun eigen leven.”
Ook “moeten expliciete vragen worden gesteld over de ‘relatiestatus’ met betrekking tot eerdere huwelijken en echtscheidingen, of met betrekking tot eventuele kinderen uit eerdere relaties”.
De code zou het onmogelijk maken de bestaande normen toe te passen, niet alleen in huwelijkszaken maar ook bij de vorming van priesters, zo betoogden de priesters. Zo zou het niet langer mogelijk zijn om op adequate wijze te garanderen dat mannen met homoseksuele neigingen niet worden ingewijd.
Verder vroeg de Priesterkring: “Hoe kan men nog geloofwaardig eisen dat een kandidaat voor het priesterschap zich ‘volgens de voorgeschreven rite publiekelijk voor God en de Kerk’ toewijdt aan het levenslange celibaat (canon 1037) als tegelijkertijd wordt verklaard dat zijn ‘relatiestatus’ in feite taboe is voor het kerkelijk leiderschap?”
Tenslotte zei de Priesterkring: “Als priesters, diakens en lekenmedewerkers die in immorele heteroseksuele of homoseksuele relaties leven, niet meer ter verantwoording mogen worden geroepen en, bij geen verbetering, uit het kerkelijk ambt mogen worden ontslagen, wordt er op twee manieren een dubbele standaard ingesteld.”
Enerzijds, aldus de groep geestelijken, zal de Kerk in haar prediking blijven vasthouden aan de traditionele leer, maar anderzijds zal zij dit niet eisen van haar geestelijken en leken.
Met de gedragscode zouden priesters en anderen die betrokken zijn bij pastorale zorg verklaren: “ik onthoud mij van elke vorm van discriminatie op grond van seksuele oriëntatie of identiteit” en “ik erken seksuele rechten als mensenrechten, in het bijzonder het recht op seksuele zelfbeschikking”.
De consequente toepassing van de seksuele moraal van de Kerk wordt “door delen van de samenleving als discriminerend ervaren”, schreef de Priesterkring van Chur. Dit is bijvoorbeeld het geval omdat de Kerk geen homoseksuele relaties kan zegenen. De enige zorg van de kerk is “te kunnen handelen in overeenstemming met haar eeuwige leer, met een beroep op het primaire grondrecht van godsdienstvrijheid, erkend en gewaarborgd door de staat”.
De verklaring van de code over mensenrechten is “voor verschillende interpretaties vatbaar” maar moet uiteindelijk worden verworpen, omdat bijvoorbeeld abortus vaak wordt gekarakteriseerd als een mensenrecht en een onderdeel van seksuele zelfbeschikking, legden de priesters uit.
Afgezien van de opmerking van bisschop Bonnemain dat de code bindend is, lijkt de tekst zelf arbeidsrechtelijke gevolgen niet uit te sluiten. Zo verklaarde die: “Een weigering om te ondertekenen getuigt van een groot gebrek aan reflectievermogen, aangezien de betrokkene geneigd is tot radicale oordelen of de zorg voor preventie niet voldoende deelt. Verdere medewerking is niet aan te bevelen.”
“In bestaande arbeidsverhoudingen wordt de gedragscode uiterlijk op de jaarlijkse [personeelsvergadering] ondertekend”, zo vervolgt de code.
Zwitserland, officieel bekend als de Zwitserse Confederatie, is een geheel door buurlanden omgeven Centraal-Europese natie met ongeveer 8,6 miljoen inwoners, van wie 37% katholiek is. Het land is een federale republiek die bestaat uit 26 kantons.
In Zwitserland zijn priesters, evenals voltijds kerkelijk personeel, in het algemeen in dienst van publiekrechtelijke kantonale lichamen die uit kerkelijke belastingen worden gefinancierd. De bisdommen, als kerkelijke structuren, brengen rechtstreeks verslag uit aan Rome, maar zijn financieel slechts verantwoordelijk voor enkele werknemers.
De priesterkring van Chur zei: “Wij hebben de diocesane bisschop in de aanloop naar de publicatie van de gedragscode gevraagd deze niet te ondertekenen. Aangezien hij deze inmiddels heeft gepubliceerd en ondertekend, verzoeken wij hem nu openlijk van onze kant zijn handtekening onder de gedragscode in te trekken en daarmee het gewetensconflict te helen dat hij voor veel van zijn medewerkers heeft veroorzaakt.”
Anders, zo zeiden de geestelijken, zullen zij zelf “een gedragscode opstellen ten dienste van de preventie van aanranding die in overeenstemming is met de kerkelijke leer en die wij bereid zijn te ondertekenen”.
Keywoorden – | Bisschop Joseph Maria Bonnemain | Canoniek recht | Catechismus | Celibaat | Chur | Gedragscode | Godsdienstvrijheid | Homosexualiteit | Huwelijk | LGBT-ideologie | Seksuele moraal | Zwitserland |
Wilt meer horen over deze wonderlijke bisschop Bonnemain, lid van ‘Opus Dei’? Klik dan hier, of gebruik één van de andere tags bovenaan deze post.
