Kate Bryan en andere jonge katholieke vrouwen bieden praktische begeleiding en inzichten.
Kelly Marcum ; Nieuws; 10 februari 2022
“Kelly weet dat ze geen man gaat krijgen als ze daarbij blijft, toch?”
Dat waren de woorden die het vriendje van een van mijn vriendinnen op de universiteit sprak. Hij had net vernomen, dat ik een van die religieuze “rariteiten” was die niet alleen naar de mis ging, maar ook geloofde in de leer van de kerk dat seks alleen bedoeld was voor binnen de grenzen van het huwelijk, en dan met een openheid voor het leven.
Gelukkig kende ik genoeg jonge stellen die ook voor deze schijnbaar ondenkbare weg hadden gekozen, zodat ik me niet druk maakte over zijn ongelovige verkondiging. Ik werd echter getroffen door de oprechtheid waarmee hij het verklaarde. Er was geen twijfel in zijn denken, en duidelijk ook niet in de geest van veel van mijn vriendinnen, hoewel zij mij halfslachtig verzekerden van het tegendeel, dat de Kerk mij veroordeelde tot een leven alleen door mij dit achterlijke wereldbeeld op te dringen. De ironie was natuurlijk, dat zij in naam van mijn vrijheid vonden dat ik mijn principes moest verkwanselen, om een man aan de haak te slaan die mij niet gewild zou hebben als ik trouw was gebleven aan mijn geloof. Ik was niet overtuigd door deze logica, maar mijn hart brak voor hen omdat zij het geloofden.
Zoals zoveel in onze cultuur, is seks volledig doel op zich geworden. Het is niet langer gericht op het hogere goed van binding binnen het huwelijk en laten ontstaan van nieuw leven, maar het is in belang afgenomen, zodanig dat vrouwen – en mannen – bespot worden als ze het bewaren voor na het huwelijk. Maar in een perverse draai, is het tegelijkertijd vergroot qua noodzakelijkheid, zodanig dat een verkeringsrelatie zonder dat bijna ongehoord is in de meeste kringen.
Kate Bryan, schrijfster van Living the Feminist Dream en oprichtster van 1 Girl Revolution, was al op de middelbare school toegewijd aan de deugd van kuisheid, maar haar kijk erop was toen een-dimensionaler. Ze zag het als iets goeds, maar voor haar was het een systeem dat gebouwd was op de notie van wat niet te doen. In de loop van de tijd evolueerde dit, naarmate haar begrip van de theologie achter kuisheid zich verder ontwikkelde tijdens haar jaren aan de universiteit en als jonge professional.
“Ik heb geleerd dat kuisheid een vervolmaking van liefde is. Het is niet alleen een lijst van ‘wel doen’ en ‘niet doen’,” vertelde ze aan het Register.
De hele kerkelijke leer is doordrenkt van de waarheid dat elke man en vrouw naar Gods beeld en gelijkenis is geschapen en dus een waardigheid heeft die beschermd en gewaardeerd moet worden, niet vernederd. Daarom is elk element van de catechismus niet ontworpen als een register van regels om ons naar de hemel te brengen, maar als een holistische en goddelijk geopenbaarde reeks leringen, gegrondvest op de natuurwet en bedoeld om de waardigheid van elke man, vrouw en kind, geboren en ongeboren, hoog te houden en te verdedigen. Met de kerkelijke leringen over kuisheid is het niet anders. De Catechismus van de Katholieke Kerk definieert kuisheid als “de geslaagde integratie van de seksualiteit in de persoon en daarmee de innerlijke eenheid van de mens in zijn lichamelijke en geestelijke wezen” (2331-2334).
In de jaren dat ze zowel in Washington D.C. als in Detroit heeft gewerkt, heeft Bryan gezien hoe het verlangen naar liefde vaak leidt tot verlaagde verwachtingen in relaties, vooral bij de jonge vrouwen die ze kent. “Vrouwen willen zo wanhopig graag liefde, dat we onze verwachtingen naar beneden bijstellen en, eerlijk gezegd, vaak met slecht gedrag genoegen nemen. We hebben een verantwoordelijkheid om op te staan en beter te eisen.”
Voor een generatie jonge mannen en vrouwen, die volwassen worden in de “hook-up cultuur”, is de hoogste norm voor seks in deze visie dat het “vrijwillig” is. Maar het is moeilijk om trouw en liefde te eisen van een meisje dat je net hebt ontmoet of van een jongen die weigert om zich te binden aan een relatie, en het is vaak zelfs onmogelijk om te weten dat je dat verschuldigd bent, als je ondergedompeld leeft in een wereld waarin seks wordt afgeschilderd als een daad die alleen bedoeld is voor plezier, niet als een onvoorwaardelijk geschenk van jezelf, om nog maar te zwijgen van het verwekken van een kind.
Toch, ondanks de onophoudelijke culturele berichtgeving die seks zowel bagatelliseert als tot het toppunt van menselijke ervaring maakt, merkt Bryan op dat de boodschap van kuisheid, zoals onderwezen door de Kerk, altijd weerklank zal vinden bij jonge mannen en vrouwen die op zoek zijn naar een echte relatie. “Het maakt niet uit wie je bent, iedereen is op zoek naar liefde. We zijn gemaakt om lief te hebben en bemind te worden.”
Kathryn Bodenhamer, een leider in Love and Responsibility LA en medespeelster in de crowdfunded katholieke productie Eucharistic Miracles, heeft deze zoektocht naar authentieke verbinding uit de eerste hand meegemaakt.
“[Love and Responsibility] hield een evenement in de buurt van UCLA om meer studenten aan te trekken, en het was hartverscheurend,” herinnert Bodenhamer zich. “We kregen meisjes, die bij vraag-en-antwoordsessies hun ervaringen deelden met ongezonde relaties, en we wilden vrouwen helpen om hun eigen waarde en waardigheid te zien en te weten dat ze die niet bij een man hoeven te zoeken, maar bij God zouden moeten vinden.”
Deze gesprekken waren een drijvende kracht achter Love and Responsibility, genoemd naar het grote werk van Karol Wojtyla (H.Paus Johannes Paulus II). De missie is het verspreiden van de boodschap van waardigheid en het koesteren van de ander, die is verankerd in de leer van de Kerk over seksualiteit en kuisheid. En het is een boodschap waar mannen en vrouwen op reageren. Bodenhamer herinnerde zich een jonge man die verrukt was over het primaat van relatie en communicatie in kuise relaties. Hij vertelde, dat hij het heerlijk vond om prachtige gesprekken te voeren met de vrouwen met wie hij uitging en hoe hij ervan genoot om hen aan het lachen te maken. Toen Bodenhamer werd gevraagd of ze één ding kon opnoemen voor de mannen en vrouwen die deelnemen aan de activiteiten van de groep, antwoordde ze: “Alle mensen zijn geschapen met waarde, en we zijn niet bedoeld om gebruikt te worden. Er is zoveel utilitarisme in deze cultuur, en we willen ervoor zorgen dat zowel mannen als vrouwen weten dat ze bedoeld zijn om gekoesterd en gewaardeerd te worden op een dieper niveau in een relatie, waar ze hopelijk ook dichter bij God worden gebracht.”
Voor Tasha Tormey, een jonge vrouw die in Los Angeles woont, zijn haar geloof en een sterke gemeenschap bronnen van kracht geweest in haar toewijding aan kuisheid tijdens het daten. Ze moedigt andere jonge mannen en vrouwen op dezelfde weg aan. “Raak zo snel mogelijk betrokken bij de katholieke gemeenschap en sluit vriendschap met andere katholieken en christenen die ernaar streven kuis te leven”, adviseert ze.
Tormey erkent ook, dat kuisheid geen vrijblijvende richtlijn is om te volgen, zoals te veel jonge mannen en vrouwen die in het katholicisme zijn opgevoed zijn gaan denken, maar dat kuisheid een voorwaarde is voor zowel ware liefde als voor volledige gemeenschap met de Kerk.
“Omdat ik katholiek ben, streef ik ernaar alle leerstellingen van de Kerk te aanvaarden. Ik weet ook, dat God wil dat wij liefhebben, en alleen de kuise personen kunnen echt liefhebben, zonder lust of sentimentaliteit te verwarren met echte liefde. Het is zeker een moeilijke leer om te aanvaarden, maar als ik zonder kuisheid zou leven, zou ik niet in staat zijn om het grootste geschenk te ontvangen dat er is: de Eucharistie. Als God op aarde bij ons is, moeten we alles in het werk stellen om in een staat van genade te zijn om hem te ontvangen”.
In mijn eigen werk met jonge vrouwen en meisjes van de middelbare school, gaan de meest gestelde vragen over hoe ze plezier kunnen beleven aan uitgaan en goede relaties kunnen nastreven terwijl ze vol zelfvertrouwen blijven over hun principes (en deze worstelingen worden ook gedeeld door jonge mannen). Ze worden aan alle kanten gebombardeerd door een cultuur die “sex positiviteit” aanmoedigt en hen vertelt dat alle boodschappen van kuisheid en sexuele terughoudendheid die ze horen van snode krachten komen die vastbesloten zijn om hun vrijheid te belemmeren, niet om hun zielen te voeden. Het antwoord ligt niet alleen in het uitleggen van de leer van de Kerk aan hen. Hoewel dat een belangrijke stap is, is het niet voldoende. Men moet hun niet alleen het “wat” van de regels leren, maar ook het waarom erachter. Om met de heilige Paulus te spreken, de stoutmoedigste schrijver van brieven: “… de letter brengt de dood, maar de Geest geeft leven” (2 Korintiërs 3,7). Jonge mannen en vrouwen moeten niet alleen leren wat ze niet moeten doen, maar ook bij wie ze horen en hoe ze geroepen zijn om de waardigheid van iedereen die ze tegenkomen te eren en te verdedigen.
Kelly Marcum Kelly Marcum studeerde Internationale Politiek aan de School of Foreign Service van Georgetown University, en ontving haar M.A. van de afdeling Oorlogsstudies aan King’s College London. Ze is de oprichtster en voorzitster van het Gratia Plena Institute, een organisatie die zich inzet om middelbare schoolmeisjes te onderwijzen over de katholieke visie op authentieke vrouwelijkheid. Haar werk is gepubliceerd in The American Conservative, The Federalist, The Washington Examiner en Catholic Exchange. Ze woont met haar man en kinderen in Virginia.
Keywoorden: | Cathechismus | H.Paus Johannes Paulus II | Humanae Vitae | Huwelijk | Huwelijk en gezin | Kate Bryan | Kuisheid | Liefde | Living the Feminist Dream | Natuurwet | NCRegister | Utilitarisme | Waardigheid van het lichaam |
Wilt u meer vertaalde artikelen van bijvoorbeeld de National Catholic Register , klik dan hier, of gebruik een van de andere ’tags’ bovenaan deze post.
