Klik hierboven om de video te zien. Use CC/Settings) for translation / subtitles
Op Goede Vrijdag onthult Jezus de liefde van God en zijn lijden. De Eucharistie is essentieel voor het begrijpen van dit mysterie en Christus als het brood van het leven.
Oisterwijk 7/4/2023 – Vanaf donderdagochtend, iedere ochtend & avond een korte overweging van de profetie van Jonas (Mat.12,40) voor het Triduum Sacrum van Pasen door pater Elias Leyds c.s.j. (1958-2024)
Pater Elias Leyds c.s.j. gaat op de tweede dag van het tridiuüm, op Goede Vrijdag, in op de betekenis van het lijden van Christus, dat eindigt op Golgotha
‘Ik heb al te eten, ik doe de wil van de vader’ (Joh.4,34). Op het moment dat hij de H.Eucharistie heeft ingesteld is er geen weg meer terug. Hij legt op dat moment zijn ziel neer, geeft zijn ziel prijs. God kon op dat moment zijn wil doen door Christus, in Christus. Hij is het brood van het leven geworden. Een volledige gehoorzaamheid, overgave.
Wat wil Christus nog meer wat we doen met: wie mij ziet, ziet de Vader? Wie is de Vader waar Hij naar terug keert?
“Zonder de Eucharistie krijg je eigenlijk geen toegang tot dat mysterie van Christus die zegt ik ben het Brood van het leven”
Muziek: Sam Abishek Joshua https://www.youtube.com/watch?v=aPY6LsQdv-A
Wilt u alle afleveringen zien van het ‘Triduum sacrum 2023‘? Klik dan hier.
Wilt u meer lezen over het Triduum Sacrum, ook wel het ‘Triduüm’ van Pasen genoemd? Klik hier, of gebruik één van de andere ’tags’ onderaan dit artikel.
29/3/2024 – naschrift Redactie overweeg ook “Verwondering is het verlangen naar zien”
Update: 18 April 2025
Transcriptie van de tekst in de video
De tweede dag dat Christus verblijft
in het hart van de aarde,
de aarde van waaruit alles opnieuw zal opkomen,
de verrijzenis, het nieuwe leven, de nieuwe vruchtbaarheid.
Die tweede dag is natuurlijk Goede Vrijdag.
De dag waarop Jezus in zijn lijden openbaart
hoe groot Gods liefde voor de mensen is,
hoe de mensheid verlost wordt. En hoe hij op een hele mysterieuze manier
gehoorzaam is aan zijn hemelse Vader.
Het is goed daarbij vooral het lijden van Christus te zien
als iets dat door die Eucharistie die ingesteld is,
ook echt onvermijdelijk is geworden.
Christus zegt in hoofdstuk 4 van het Johannes Evangelie
als de leerlingen aan hem vragen: “Wil je iets eten?”
Dan zegt hij: “Ik heb al te eten, ik doe de wil van de Vader.”
Christus neemt dat voedsel ook tot zich
wanneer hij de wil van de Vader doet in zijn lijden.
Maar eigenlijk gaat het nog veel verder,
want Jezus heeft de Eucharistie ingesteld.
En dat betekent dat hij dus, zoals we al zeiden, op dat moment,
dat hij op dat moment al zijn ziel heeft neergelegd.
Hij heeft alles al prijsgegeven.
In feite, toen hij zijn ziel prijs gaf, kon hij niet meer
de wil van de Vader doen.
Maar kon de Vader zijn wil doen door Christus in Christus.
Het vlees geworden Woord is in het lijden
het brood van het leven geworden.
Door de instelling van de Eucharistie
kan op Goede Vrijdag Christus worden geopenbaard
als het levende brood dat uit de hemel nederdaalt.
Het lichaam dat Christus geeft, zijn eigen lichaam,
dat is het nieuwe brood.
Het is uit handen gegeven als brood van de Vader,
maar niet alleen in zijn lichaam,
maar ook in zijn hele persoon
is Christus het brood van het leven,
dat zegt hij in hoofdstuk 6 van het Johannes Evangelie.
De Eucharistie leidt ons naar dat mysterie,
en zonder de Eucharistie begrijpen we dat ook nooit.
Dat blijft een mooie beeldspraak,
een mooie metafoor als Jezus zegt: “Ik ben het brood van het leven.”
“Ik,” dat wil zeggen: in persoon ben ik het brood van het leven.
Zonder de Eucharistie krijg je eigenlijk geen toegang
tot dat mysterie.
Dat mysterie wordt geopenbaard in het heldere licht van Goede Vrijdag.
Dan wordt dat mysterie geopenbaard,
en die openbaring is ook onvermijdelijk geworden.
Al vanaf donderdagnacht, niet vanaf zijn arrestatie,
maar vanaf het moment dat hij de Eucharistie instelt,
heeft Christus al alles uit handen gegeven
en is het einde van de wereld reëel aanwezig.
Het is goed dat lijden van Christus in dat licht te zien.
Het gaat niet alleen maar om: “Ons geloof heeft gered.”
Laten we nou maar geloven dat
Christus voor ons gestorven is op Golgotha,
dat hij gekruisigd is tot vergeving van onze zonden.
Dat klopt. Maar daarmee is het verhaal niet af.
Daarom gaat ons verhaal nog door.
Na de dood van Christus klapt de wereld niet uit elkaar.
En zelfs na de verrijzenis van Christus zijn niet eens
nog alle doden verrezen.
Wij leven hier nog. Het leven gaat door.
Ons geloof verlost ons. Maar wat gaan we met die verlossing doen?
Hoe aanschouwen wij het lijden van Christus?
We kunnen het lijden van Christus overwegen en mediteren
en nadenken over hoe hij voor ons gestorven is.
Maar wat wil Christus werkelijk nog meer openbaren
over zijn eenheid met de Vader? “Wie mij ziet, ziet de Vader.”
Afbeeldingen van de Vader, die zie je wel eens in kerken,
vooral in barokkerken;
die zijn misschien heel goed bedoeld maar ze zijn belachelijk.
Wie een afbeelding maakt van de Vader,
die laat eigenlijk zijn gebrek aan hoop en misschien zelfs geloof zien.
Want Jezus zelf heeft gezegd: “Wie mij ziet, ziet de Vader.”
En juist wanneer we denken aan
het vleesgeworden Woord van God, de Vader…
Hij die zelf in persoon het brood van het leven is.
Die uitspraken, die eeuwige woorden van Christus,
helpen ons om op een nieuwe manier
het kruis van Christus, zijn sterven aan het kruis,
zijn hele lijden op een nieuwe manier te aanschouwen.
En op een diepere manier te ontdekken
wie de Vader is, waarnaar hij terugkeert.
6:53 230407 | [XLS000] 240329 500 | 250418 962 |
