Op donderdag 20 april zendt EWTN Vaticano de mis uit ter herdenking van de 100ste geboortedag van Moeder Angelica, oprichtster, initiatiefneemster van Eternal World Television Network (EWTN). De viering zal plaatsvinden in het heiligdom van de Goddelijke Barmhartigheid in Rome, onder leiding van bisschop van Birmingham (US) Steven J. Raica. De mis zal worden geleid in het Engels, met liederen in het Latijn ter ere van de plechtige gelegenheid. 

Locatie mis: Church of Santo Spirito in Sassia, 12 Via dei Penitenzieri Rome.

Aanvang H.Mis: 16.45 uur Romeinse tijd, uitzending: EWTN Vaticano

Lezingen: Handelingen 5, 27-33 | Psalm 34:2 and 9, 17-18, 19-20 | Johannes 3, 31-36

Mgr.Steven J.Raica gaf de volgende preek: 

Mijn zusters en broeders,

Welkom in Rome en in de Kerk van de Heilige Geest, Chiesa di Santo Spirito, in Sassia, bij deze prachtige gelegenheid om met dankbaarheid het leven en de zending te herdenken van Moeder Maria van de Aankondiging, die wij kennen als Mother Angelica.

Ik moet meteen bekennen dat ik, behalve via haar reputatie, nooit de gelegenheid had haar persoonlijk te ontmoeten. Ik heb zovelen ontmoet die geraakt werden door haar leven en het dienstbetoon van het netwerk dat zij heeft opgericht, en velen van hen hebben Christus ontmoet en zijn christen dankzij haar leven en getuigenis. Haar leven is zeker een inspiratie geweest voor velen en, durf ik te zeggen, een uitdaging voor sommigen. Wij zijn vandaag bijeen om de honderdste verjaardag te herdenken van haar geboorte op 20 april 1923 in Canton, Ohio, uit Italiaanse immigrantenouders.  Haar vroege leven was niet gemakkelijk. Het gezinsleven was moeilijk en bij tijd en wijle pijnlijk. Ook had ze in de eerste vormende jaren van haar leven niet de bevorderlijke omgeving die wij tegenwoordig verwachten voor iemand om uit te blinken en te slagen. Zij beschreef haar vroege leven met haar moeder als een kwestie van louter overleven – als “een stel vluchtelingen” – van de ene crisis in de andere. 

De gebrokenheid die zij ervoer, bereidde haar echter voor op een hogere genade – een ontmoeting met de helende kracht van Christus. Ondanks vele tegenslagen, in het gezinsleven, op school, met haar gezondheid, beschouwde zij zichzelf niet als een slachtoffer, zoals dat tegenwoordig wijdverbreid wordt opgevat, of als slachtoffer van omstandigheden, maar als een instrument van Gods voorzienigheid en een getuige van Gods genezende genade.  Bijvoorbeeld: “Een maagkwaal die Rizzo sinds 1939 had, bleef ernstige buikpijn veroorzaken, ondanks de uitgebreide medische behandeling die ze kreeg. Haar moeder bracht haar naar Rhoda Wise, die werd geroemd als een mystica en stigmatica en “die beweerde visioenen te ontvangen van de heilige Thérèse van Lisieux.“[9] Wise droeg Rizzo op een noveen te bidden (een negendaagse serie gebeden) en liet het meisje beloven dat ze de devotie tot de heilige zou verspreiden als ze zou genezen.

“Op 17 januari 1943, na de laatste dag van de noveen, verklaarde Rizzo dat ze wakker werd met weinig pijn en dat de bobbel in haar buik die deze veroorzaakt had was verdwenen.[18] Deze ervaring raakte haar diep; ze geloofde dat God een wonder had verricht en ze herleidde haar levenslange toewijding aan God tot deze gebeurtenis.[12][19][20] Ze vertelde later aan een interviewer ‘[op dat moment] wist ik dat God me kende en van me hield en in me geïnteresseerd was. Het enige wat ik wilde doen na mijn genezing was mezelf aan Jezus geven.'[9]” [Zinsneden uit Wikipedia]

“God kende me en hield van me en was in me geïnteresseerd.” … en “Mezelf aan Jezus geven” … dat waren haar woorden. Ze beschrijven de impact en de effecten van een ontmoeting met Christus, die werd versterkt door haar liefde voor de Eucharistie, zowel in de Mis als tijdens de aanbidding ervan. De reis naar de waarheid, de reis om het diepste van onszelf te begrijpen, begint met een ontmoeting met het Mysterie, dat wil zeggen met God – meestal op een onverwacht moment, wanneer we het het minst verwachten.

Die gebeurtenis lijkt op zovele andere die in de evangeliën worden verhaald, zelfs nog indringender in de paastijd. Ontmoetingen met Christus, de ervaring van genezing en de voorzienigheid waren voor haar wegwijzers op haar uitzonderlijke levensreis.  Vooral naar het kind Jezus – Santo Niño – het goddelijk kind, dat voor haar de vleesgeworden liefde was. Zij koesterde devotie tot het Goddelijk Kind. Als gevolg daarvan deelde zij haar ervaring met iedereen en voor iedereen, zoals zij had beloofd.  Zij kon niet zwijgen te midden van het grootste geschenk dat zij in haar leven had leren kennen – Jezus Christus. Zij probeerde het “van de daken” te schreeuwen, via de ether en via de satelliet aan de hele wereld.

Onze lezingen gaan over het verbazingwekkende fenomeen dat door diezelfde gevoelens wordt geïllustreerd. In de Handelingen van de Apostelen kun je zien hoe verwarrend de kwestie van  “Jezus” en nog meer de “Verrezen Jezus” werd voor het Sanhedrin, de hoge religieuze autoriteiten, toen zij probeerden de goede burgerlijke orde te handhaven. Het was duidelijk een zenuwslopende kwestie waarvan ze wensten dat ze er niet mee van doen hadden en die ze probeerden te onderdrukken. Natuurlijk dachten ze dat alles weer normaal zou worden na zijn kruisdood en begrafenis. Dus moest het feit dat zijn “discipelen” op openbare pleinen onderwijs gaven, worden aangepakt. Dus werd hen bevolen “te stoppen met het onderwijzen in die naam.” Hoe meer hen gezegd werd dit niet te doen, hoe meer ze zich ertoe gedreven voelden.  Niet anders dan ook Moeder deed. Niets kon deze geloofsdynamo stoppen. Noch zij, noch de apostelen hielden zich in. Hoe meer ze zagen dat God, of de ervaring van God, werd verwijderd uit het burgerlijke debat in de samenleving, hoe meer ze voelden dat ze nieuwe manieren moesten vinden om te verkondigen en te onderwijzen in de “naam van Jezus”. Want de kracht lag niet in hen persoonlijk, maar in de reddende naam van Jezus, d.w.z. “degene die redt”.  “Ik zal de Heer te allen tijde zegenen; zijn lof zal altijd in mijn mond zijn” riepen we zojuist uit in de antwoordpsalm. 

Bovenal waren de apostelen getuigen van wat er met Jezus gebeurde. Zij konden de ervaring niet ontkennen en deelden die gewillig met degenen die hen leerden kennen. In ons tekstgedeelte in de Handelingen der Apostelen van vandaag, hield dit zelfs in dat zij over die “naam” preekten aan de gerechtsdienaren. Over deze passage geeft Johannes Chrysostom als commentaar: “God stond toe dat de apostelen berecht werden, opdat hun tegenstanders onderricht zouden worden, indien zij dat wensten. […] De apostelen zijn niet geïrriteerd door de rechters; zij houden een hartstochtelijk pleidooi tegen hen, met tranen in de ogen, en hun enige doel is hen te bevrijden van dwaling en van goddelijke toorn.” Pas later, in de lezing van morgen, leren we dat Petrus’ prediking enig effect had. Een van hen, Gamaliël, redeneerde dat als dit werkelijk van God is, zij niet in staat zouden zijn om het te stoppen. Zo niet, dan zou de beweging uit zichzelf uitsterven. Hun prediking bracht dus aanvankelijk wat vruchten voort, en zijn analyse was juist.

Haar religieuze naam, Zuster Maria Angelica van de Aankondiging, geeft ook een andere aanwijzing voor onze overweging. De engel komt met een boodschap – een boodschap van hoop.  Een boodschap brengen is heel fundamenteel als onderdeel van de missie van de engel – we hoeven God niet te gaan zoeken. Nee! God is tot ons gekomen op een manier waarop we Hem van aangezicht tot aangezicht kunnen zien en begrijpen.  Als we de Incarnatie als verklaring gebruiken, zouden we kunnen zeggen: God werd mens of “het Woord werd vlees.” Dat wil zeggen, het Woord werd niet slechts een mooi idee. Nee! Het Woord werd vlees!  Redding, de overwinning op zonde en dood die Christus voor ons heeft behaald, moet worden verkondigd met alle nieuwe middelen en methoden die ons ter beschikking staan. De boodschap van verlossing biedt ons hoop. Misschien komt de vraag in ons op als we over het christendom horen. De vraag is: “Is het mogelijk om op deze manier te leven?”, de weg die Christus voorstelt? De apostelen, de heiligen en onze traditie van meer dan tweeduizend jaar suggereren dat het inderdaad mogelijk is. Als men de biografie van Moeder Angelica leest, kan men bevestigen: “Ja, het is mogelijk!” Het kan en wordt vandaag gestalte gegeven door talloze nieuwe getuigen in hun eigen levensomstandigheden. Hun leven wordt waardig geleefd, geleefd in hoop te midden van tegenspoed, en geleefd door daden van barmhartigheid in plaats van kritiek of scepticisme, levens van standvastige zekerheid in plaats van voortdurend slachtofferschap. De ijver van de apostelen zou niet blijven bestaan, als het verlossende gebeuren van Christus niet had plaatsgevonden, als zijn verrijzenis een fictie was, als hij niet de Heilige Geest had gezonden om van generatie op generatie te worden doorgegeven tot op de dag van vandaag.  Wij zijn werkelijk gezegend met zulke getuigen en met wat zij ons kunnen leren over het onze ogen gericht houden op Christus zelf. Zij zouden dat niet kunnen als Christus niet het fundament en het centrum van hun leven was.

Mijn vrienden, op deze honderdste geboortedag van Moeder, tijdens de paastijd, komen wij hier samen in Rome, in de kerk onder het beschermheerschap van de Heilige Geest, waar het beeld van de Goddelijke Barmhartigheid is verankerd, in dankbare waardering voor deze geweldige religieuze vrouw die met de liefde van Christus in haar hart en onverschrokken apostolische ijver de reddende boodschap van Christus aan de wereld trachtte door te geven. Net als in het verleden vertrouwen wij haar toe aan Gods blijvende barmhartigheid en putten wij kracht uit haar overtuiging dat ook wij stoutmoedige getuigen van Christus kunnen zijn. We moeten ons leven aan Jezus geven en ons door Hem laten veranderen.

Is het mogelijk om zo te leven? Dat was het voor de apostelen op missie en de vroege kerk. Dat was het voor Moeder Angelica. Het is ook voor ons mogelijk! Nogmaals, wij danken de Heer voor dit buitengewone geschenk van haar leven en dragen haar over aan de genadevolle blik van de Heer.

Moge God u zegenen!

Eerwaarde Mgr. Steven J Raica, Bisschop van Birmingham in Alabama

Vertaling: EWTN Lage Landen (AV)

Gelukkige 100ste verjaardag van onze geliefde EWTN stichteres, Moeder Angelica! We bidden dat zij zich verheugt in de hemel met onze geliefde Jezus. Requiescat in pacem! pic.twitter.com/eUOC3pieT2

— EWTN Lage Landen (@EWTNlc) April 20, 2023

Wilt u meer lezen of horen over ‘Moeder Angelica Classics? Klik dan hier , of klik één van de andere ’tags’ boven- of onderaan deze post. 

Keywoorden: EWTN Vaticano | Gebrokenheid | Handelingen 5 | In navolging van | Instrument van Gods voorzienigheid | Johannes 3 |  Moeder Angelica | Noveen | Reis naar de waarheid | Voetspoor van Christus | Wonderen | 

230419 | [XLS000]